Ik-boodschap bij progressiegericht sturen? Een aantal leidinggevenden in de zorgsector was getraind in het formuleren van ik-boodschappen. Als ze wilden dat een medewerker iets voor elkaar ging krijgen, gebruikten zij dan ook ik-boodschappen.

De rol van zelfperceptie in leesvaardigheid. In een recent artikel van Hofer et al. (2024), gepubliceerd in Nature, wordt de complexe relatie tussen zelfperceptie van kinderen, sociaal-ecenomische status en hun leesvaardigheid onder de loep genomen. Deze studie belicht specifiek hoe kinderen met verschillende sociaaleconomische achtergronden (SES) zichzelf zien en hoe dit zelfbeeld gerelateerd is aan hun leesvaardigheid.

Aansluiten bij de woorden. Tijdens een van onze sessies progressiegericht leidinggeven oefenden we met een leidinggevende een stuurgesprek. Deze leidinggevende wilde een gesprek gaan voeren met een van zijn medewerkers omdat die te weinig initiatief toonde in het werk. Daardoor liep de organisatie kansen mis om hun dienstverlening daadwerkelijk in te kunnen zetten bij hun klanten. Die klanten wisten namelijk niet dat ze de betreffende dienstverlening konden afnemen, omdat deze medewerker hen dit niet liet weten.

Gelukkig of betekenisvol. Mensen die ervaren een betekenisvol leven te leiden, zijn vaak ook gelukkig. Gelukkig zijn en betekenisvol zijn hebben veel met elkaar te maken. Maar er zijn ook belangrijke verschillen tussen betekenisvol zijn en gelukkig zijn. De onderzoekers Baumeister, Aaken, Vohs en Garbinsky deden grootschalig onderzoek naar de verschillen tussen gelukkig en betekenisvol.

Psychologische basisbehoeften en doodsacceptatie. Van der Kaap-Deeder et al (2020) deden onderzoek naar de relatie tussen psychologische basisbehoeften en houding ten opzichte van de dood. In de laatste tientallen jaren van hun leven verschillen oudere volwassenen aanzienlijk in de manier waarop ze omgaan met het toenemende bewustzijn van hun sterfelijkheid. Sommige ouderen worden angstig bij de gedachte aan de dood, terwijl anderen de dood accepteren als natuurlijk onderdeel van het leven waar ze nog naar uitzien noch bang voor zijn.

Beter worden in het stervensproces klinkt misschien paradoxaal, maar het is precies waar het boek ‘Leven toevoegen aan de dagen’ in de kern om draait. Sander de Hosson en Els Quaegebeur zijn respectievelijk longarts en journalist en hebben van dit moeilijke maar belangrijke onderwerp een makkelijk leesbaar boek gemaakt.

Hoe docenten autonomie kunnen faciliteren. In de zelfdeterminatietheorie is de dual procesbenadering van cruciaal belang voor het bevorderen van een hoge kwaliteit van motivatie bij studenten: wat doe je als docent het beste wel en wat doe je het beste niet als docent? De onderzoekers Ahmadi et al presenteren een overzicht van concrete docentgedragingen die autonome motivatie mogelijk maken. Een van de categorieën docentgedragingen gaat over het bieden van autonomie-ondersteuning en het voorkomen van autonomie-ondermijning. Autonomie-ondersteuning helpt studenten te ervaren dat hun gedrag voortkomt vanuit henzelf.

Gedachten over de toekomst kunnen worden ingedeeld in vier categorieën. Schacter et al (2018) onderscheiden simulatie, predictie, intentie en planning. Naast deze vier vormen van denken over de toekomst maken ze onderscheid tussen twee soorten inhoudelijke focus, episodisch en semantisch. Episodische gedachten over de toekomst hebben betrekking op specifieke autobiografische gebeurtenissen die wellicht zullen plaatsvinden in de toekomst. Semantische gedachten over de toekomst hebben betrekking op hoe de wereld er in algemene en abstracte termen uit zal zien in de toekomst.

Het frisse start-effect betekent dat mensen vooral veranderingsbereid zijn wanneer ze het gevoel hebben dat ze een frisse start kunnen maken. In haar boek How to change legt Katy Milkman uit hoe dit werkt.

Ontspannen de vakantie in, dat kan ik nu! Dat zei een deelneemster aan onze incompany training progressiegerichte gespreksvoering vorige week. In de trainingssessie waren we begonnen met een startoefening, waarbij duo’s elkaar de onderstaande vragen stelden. Door een gesprekje van 20 minuten, ervoer deze deelneemster een kanteling van spanning naar ontspanning. Spanning omdat er nog zoveel niet gedaan was dit jaar en omdat ze nog zoveel wilde oplossen, zoveel dingen zag waar ze niet tevreden over was. Ontspanning omdat ze zich, naar aanleiding van het gesprekje, realiseerde dat er al veel was bereikt waar ze wel tevreden over was. Ze keek met optimisme naar het komende jaar. Dit waren de progressievragen (progressiereflectie):

Terugkijkend op 2023:

1. Wat liep er (wel redelijk) goed voor je?
2. Waarin ben je vooruit gekomen?
3. Wat gaat je nu beter af dan in het begin van het jaar?
4. Waar ben je met name tevreden over in hoe je bent omgegaan met tegenslagen?
5. Welke activiteiten hebben je met name geboeid en geïnteresseerd?
6. Wat vond je met name belangrijk en waardevol om te doen?

Vooruitblikkend op 2024

1. Wat stemt je optimistisch dat je van 2024 een goed jaar zult maken?
2. Wat hoeft er niet te veranderen de komende maanden, omdat het nu al goed loopt?
3. Waar heb je met name zin in om je verder mee bezig te houden in 2024?
4. Welke progressie zou je graag willen bereiken de komende periode?