Wanneer je het perspectief van je gesprekspartner goed begrijpt en die persoon merkt dat jij hem goed begrijpt heeft dat allerlei voordelen voor jullie allebei (zie ook hier en hier). In progressiegerichte gespreksvoering streven we ernaar dat onze gesprekspartner kan ervaren dat wij hem oprecht begrijpen, zodat hij kan zeggen: ‘Ja, precies mijn perspectief!’

Veel onderzoek naar perspectief nemen is gedaan vanuit het oogpunt van de perspectiefnemer (zie hier). Maar wat zijn de effecten op degene wiens perspectief wordt genomen? Wat gebeurt er met mij wanneer ik merk dat je mijn perspectief probeert te nemen? Hoe ervaar ik dat en hoe vertaalt mijn ervaring zich in mijn gedrag? En maakt het nog iets uit of de perspectiefnemer mijn perspectief accuraat heeft begrepen of is het al voldoende wanneer hij moeite doet om mijn perspectief te begrijpen?

Sterk opgezet SDT-onderzoek naar motivatie in 7 talen en 9 landen geeft concrete handvatten voor internationale organisaties die te maken hebben met verschillende culturen.

In een progressiegericht intakegesprek maakt de professional gebruik van een aantal specifieke progressiegerichte interventies en principes.

Vorige week postte ik een oefengesprek progressiegericht sturen, dat je hier kunt vinden. Het is een vorm van deliberate practice om eerst de progressiegerichte interventies van de leidinggevende zelf te bedenken en daarna te vergelijken met wat de progressiegerichte leidinggevende in de onderstaande dialoog zegt.

Click here to read more »

Hoewel perfectionisme snel een beeld oproept van stress en spanning, hoeft een perfectionistische instelling helemaal niet slecht te zijn voor de persoon. Hewitt vond dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen perfectionisme dat vanuit de persoon zelf komt en perfectionisme dat door de sociale omgeving wordt opgelegd. Stoeber vond dat er daarnaast een belangrijk onderscheid is tussen perfectionistisch streven en perfectionistische angst en ongerustheid.

Net zoals individuen vanuit een entiteitstheorie of een incrementele theorie kunnen denken, is ook op organisatieniveau te zien welke van die twee theorieën leidend is.

Linda Buijk-Bloemendaal van Zadkine Startcollege: wij zien kansen en mogelijkheden in iedereen

In 2013 stuurde Linda Buijk-Bloemendaal me een mailtje met de vraag of we contact konden hebben over een training progressiegerichte gespreksvoering voor de zorgprofessionals van het Startcollege. Linda Buijk is psycholoog bij Zadkine en werkt bij het Zadkine Startcollege.

Een deelnemer aan de training progressiegericht coachen vertelde me na afloop van de zesde dag het volgende: ‘Het maakt echt verschil of je een training volgt vanuit eigen behoefte of omdat je gestuurd wordt! Veel dank’.

Deze deelnemer had een jaar geleden een in-company studiedag progressiegericht werken bijgewoond waartoe ze zich verplicht had gevoeld. Maar omdat de materie haar toch boeide had ze zich een paar maanden na de studiedag ingeschreven voor de training progressiegericht coachen. Deze training had haar veel opgeleverd, vandaar haar opmerking.

De traditionele kijk op adolescentie is dat deze levensfase automatisch gepaard moet gaan met het ruw losbreken van de ouders. De puber moet zich wel rebels opstellen om zijn eigen identiteit te ontwikkelen, los te komen, onafhankelijk te worden van de ouders.