‘De beste gesprekken die je met mij hebt gehad komen door deze aanpak’, zei een directeur van een scholengemeenschap nog niet zo lang geleden bij de start van een incompany training progressiegericht werken die ik verzorgde. Ik vond dat een interessant gekozen introductie en denk dat er meerdere aspecten goed werken in haar aanpak en introductie van de training. Ik koppel deze aspecten aan de theory of planned behavior van Ajzen et al. Die theorie leert ons dat er een hoge correlatie is tussen de autonome intentie van een persoon om bepaald gedrag te laten zien en het daadwerkelijk uitvoeren van dat gedrag. Die autonome intentie ontstaat wanneer de persoon gelooft dat hij het gedrag kan laten zien, dat het gedrag iets positiefs is en dat het gedrag de sociale norm is.

50 Progressievragen kunnen je helpen om je eigen progressiedagboek bij te houden. Het blijkt dat mensen geneigd zijn om hun aandacht te laten uitgaan naar problemen, naar dingen die ze moeten doen, dingen die er niet lekker lopen. En dat mensen al snel vergeten wat ze die dag allemaal hebben gedaan, of dat jaar, of die week. Op zich is dat niet zo erg, immers als je aandacht uitgaat naar wat je nog te doen hebt dan besteed je je tijd en energie aan dingen die er nog moeten gebeuren. Maar je daarnaast bewust zijn van je progressie heeft allerlei voordelen.

Constructieve emoties construeren is een belangrijk onderdeel in progressiegerichte gespreksvoering. Maar we praten niet over emoties op een essentialistische manier, waarin ervan uit wordt gegaan dat emoties ergens in je lichaam en brein gelokaliseerd kunnen worden, een bijpassende vingerafdruk hebben en een op een te zien zijn in bijpassende gezichtsuitdrukkingen. Hoe wel?

Emotionele fijnmazigheid heeft belangrijke voordelen voor onze lichamelijke en geestelijke gezondheid. Emotional granularity is een term die Lisa Feldman Barett veelvuldig gebruikt in haar boek How emotions are made, dat ik deze week opnieuw aan het lezen ben. Feldman Barett biedt een overtuigend alternatief voor de klassieke theorie van menselijke emoties.

Plezier in progressie, dat heb ik de afgelopen weken sinds we onze eigen plek in Houten hebben. Tijdens de gedeeltelijke lock down gaven wij onze trainingen online en hoewel dat prima ging en zelfs ook wat voordelen had is het ontzettend fijn om weer face to face met groepen aan de slag te zijn.

Corona-communicatie Nieuwegein, een interview met Coen Helderman. Coen Helderman heeft in de loop der jaren diverse trainingen progressiegericht werken bij ons gevolgd en hij benut die aanpak intensief in zijn werk. Bij de gemeente Nieuwegein is in de Corona-tijd de interne communicatie bijzonder goed vormgegeven. Reden voor me om hem te interviewen.

Vier voordelen van focus op bereikte progressie. Heb jij dat ook weleens, dat je de hele dag druk bezig bent en aan het einde van de dag het gevoel hebt dat je niks bent opgeschoten? De meeste mensen kennen dit wel. Een dergelijk gevoel roept al snel een statische mindset bij je op: het idee dat verbetering in deze situatie niet mogelijk is en dat je vastzit. Je werkt heel hard, maar komt niet vooruit.

Van spiegel naar dartboard. Wanneer een medewerker iets doet dat niet de bedoeling is, ongewenst gedrag vertoont, of iets fout doet, kan het voor leidinggevenden logisch aanvoelen om de medewerker een spiegel te willen voorhouden. Maar spiegels voorhouden werkt vaak averechts.

Inspirerend rolmodel, wanneer vraag je beter wel en wanneer niet naar wat iemand anders zo goed doet? Wanneer je bijvoorbeeld vraagt naar de gewenste situatie van je cliënt, is het dan goed om je cliënt onder woorden te laten brengen wat iemand anders goed doet? Of werkt dat juist ontmoedigend?