Wanneer een kind gedrag vertoont dat niet acceptabel is, welke gedragscontrole kun je dan het beste toepassen als ouder? Kun je beter een lichte straf geven of een logische consequentie verbinden aan het gedrag? Dit artikel gaat in op de verschillen tussen beide vormen van gedragscontrole. Daarnaast wordt ingegaan op de vraag in welke mate ouders en kinderen beide vormen acceptabel en effectief vinden. Deze overtuigingen zijn van belang voor het daadwerkelijke effect op kinderen en voor de bereidheid van ouders om de vormen van gedragscontrole toe te passen.
Ouders die vermoeden dat hun tiener betrokken is bij online pesten doen er goed aan om hun reactie daarop bewust te kiezen. In dit artikel belicht ik wat ouders van de pestende tiener kunnen doen. Click here to read more »
Precies het tegenovergestelde doen van wat er gevraagd wordt. Veel ouders zitten wel eens met de hand in het haar als hun adolescent weer eens de kont tegen de krib gooit. Onderzoek naar reactance en opvoedstijl geeft aanknopingspunten voor ouders.
Probleemgedrag van adolescenten is voor veel ouders een zorg. De opvoedstijl van ouders blijkt op voorspelbare manieren samen te hangen met het probleemgedrag. Onderzoek van Mabbe et al bestudeerde welke rol persoonlijkheid van het kind speelt in dit geheel.
Ouders vragen zich vaak af hoe ze het beste kunnen omgaan met hun dertien jarige zoon of dochter. Ze gebruiken zinnen zoals ‘niet in beweging te krijgen’, ‘niet mee te praten’ en ‘komt niks uit’ om het gedrag van hun tieners mee te beschrijven. En ze zijn gefrustreerd omdat ze niet voelen dat ze tot hun kind doordringen. Click here to read more »
In onze trainingen leidinggeven en coachen gaan deelnemers vaak ook nadenken over de manier waarop zij hun kinderen opvoeden. Een logisch gevolg, want de progressiegerichte manier van denken en handelen is net zo relevant voor werksituaties als voor privésituaties, en de relatie met onze naasten is waarschijnlijk voor de meesten nog belangrijker dan die met onze collega’s. In dit artikel adresseer ik daarom een aantal dimensies van progressiegericht opvoeden. Click here to read more »
Eisen stellen aan hoe je kind zich gedraagt past prima in een autonomieondersteunende opvoedstijl. Autonomie ondersteuning is immers niet hetzelfde als laissez-faire, alles goed vinden wat je kind wil en doet. (Realistische) hoge verwachtingen zijn zelfs, mits ze op een niet-autoritaire wijze worden besproken, goed voor het welbevinden van kinderen.
Ouders kunnen onafhankelijkheid in kinderen stimuleren door de nadruk te leggen op hun eigen meningen en hun eigen besluitvorming, onafhankelijk van de mening van hun omgeving en hun ouders.Is dat een goede manier om het welbevinden van het kind te versterken en de band tussen kind en ouders te versterken?
“Dit komend schooljaar wordt een belangrijk jaar voor mijn kind, want zijn cijfers van dit jaar gaan mede bepalen of hij zal worden toegelaten tot de universiteit waar hij graag heen wil”, vertelde een ouder mij laatst:”Wat kan ik, als zijn ouder, doen zodat dat hem gaat lukken?”
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren. Door de website te gebruiken gaat u akkoord met het gebruik van cookies. AccepteerLees meer
