Deze podcast gaat over de logische consequentie-aanpak, die nuttig is bij herhaald ongewenst gedrag. In de uitzonderlijke omstandigheden waarin progressiegericht sturen niet leidt tot de gewenste progressie, is het belangrijk om logische consequenties te verbinden aan het ongewenste gedrag.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 11:45 — 9.9MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Spotify | Email | RSS

Hoe kun je de les interessant maken voor de leerlingen? In het pas verschenen boek Supporting student’s motivation van Reeve et al geeft hij een aantal, op onderzoek gebaseerde, tips. Autonomie en interesse zijn nauw met elkaar verbonden. Wanneer leerlingen zich autonoom voelen zijn ze ook meer geïnteresseerd in wat ze doen, en dat effect treedt op ongeacht de initiële interesse die de leerling had voor het onderwerp van de les. Dus wil je dat leerlingen geïnteresseerder kunnen worden in de les, ondersteun ze dan in hun autonomiebehoefte. Wanneer de psychologische basisbehoeften van leerlingen worden vervuld wordt interesse in de activiteit mogelijk. Hoe kun je dit concreet doen?

Ik hoor je zeggen dat…. Die zin wordt door veel mensen gebruikt en de intentie daarbij is vaak goed. Men probeert aan te sluiten bij wat de ander vindt en denkt en voelt. Toch kleven er nadelen aan deze zin.

Oprecht aansluiten, dat is in de meeste gesprekssituaties het eerste wat progressiegerichte professionals doen in reactie op hun gesprekspartner. Het aansluiten heeft de functie om tot samenwerking te komen in het gesprek en werkt omdat het een proces van reciprociteit op gang brengt. Oprecht aansluiten betekent dat je in het gesprek laat merken dat je het perspectief van de ander erkent. Dat kun je doen door samen te vatten wat de ander zei, waarbij je diens kernwoorden bewaard. Of je sluit op procesniveau aan, bijvoorbeeld door korte reacties te geven: ‘Ah, dus dat is de situatie’ of ‘Natuurlijk kan ik je helpen’. Oprecht aansluiten is niet hetzelfde als het eens zijn met de ander, maar het betekent wel: ‘Als ik door jouw ogen naar de situatie kijk dan zou ik zien wat jij ziet, want dan had ik jouw ogen’. Oprecht aansluiten is niet in elke situatie het eerste wat je doet. Wanneer er acuut gevaar dreigt werkt het beter om direct een instructie te geven. Als het gevaar geweken is kun je wel weer als eerste aansluiten bij de reactie van de ander. En als je geen mandaat hebt, werkt het ook beter om het aansluiten over te slaan. Wanneer een rechter zijn oordeel uitspreekt en je om een reactie vraagt is aansluiten niet gepast, en geef je beter direct je reactie. Meer lezen:

mijn perspectief nemen

progressiegericht erkennen en samenvatten

jouw perspectief nemen

precies mijn perspectief

Is hardlopen gezond? Het algemene advies is om 150 minuten per week (gematigd) intensief te bewegen. Maar er zijn ook berichten dat hardlopen kan leiden tot acuut hartfalen. Pedisic et al (2020) voerden een meta-analyse uit naar de vraag of hardlopen geassocieerd is met een lagere kans om te sterven en of ‘meer’ ook ‘beter’ is. Het is de eerste meta-analyse naar de vraag of hardlopen gezond is.

De geen-klootzakkenregel is een bedacht door Robert Sutton en hij beschrijft deze regel in zijn boek The No Asshole Rule.

Progressiegericht leidinggeven is een interactief sociaal proces tussen degene die leiden en degene die volgen, waarbij een gezamenlijke progressierichting wordt nagestreefd. Het gaat bij progressiegericht leidinggeven niet om de kenmerken van de leidinggevende als persoon en ook niet om een beschrijving van de ene persoon als leider en de andere persoon als volger. Maar in plaats daarvan gaat progressiegericht leidinggeven om de leidende acties en de volgen-acties die mensen ondernemen, waarbij ze elkaars acties wederzijds beïnvloeden.

Wat kun je doen bij herhaald ongewenst gedrag van een medewerker? Wanneer een medewerker iets doet dat niet de bedoeling is, of iets nalaat wat wel de bedoeling is, gaan progressiegerichte leidinggevenden in eerste instantie sturen.

Progressiegerichte leidinggevenden zijn bereid om er consequenties aan te verbinden wanneer er herhaaldelijk iets mis gaat en stagnatie dreigt te ontstaan. Een van de leidinggevenden in ons nieuw te verschijnen boek vertelt dit voorbeeld: ‘Een medewerker kreeg een bepaald onderdeel van de functie niet onder de knie en ik ben met hem gaat zitten en heb de cirkeltechniek gebruikt. In de binnencirkel schreven we op ‘Wat vind je leuk in je functie’, in de buitencirkel ‘Wat wil je leren’ en buiten de buitencirkel ‘Wat wil je helemaal niet’. Er bleek (gelukkig) heel veel leuk te zijn aan de functie waardoor het gesprek direct positiever werd. Maar één onderdeel vond hij echt niet leuk en wilde hij ook niet uitvoeren of leren, terwijl dat wel een cruciaal onderdeel was van de functie. Daarop zei ik: ‘Je hoeft het niet leuk te vinden en als je het echt niet wilt doen dan houdt deze functie inderdaad voor je op, want deze taak hoort echt bij  de functie. Maar als je het wilt leren dan nemen we de tijd en dan wil ik je helpen, want het is misschien wel jammer wanneer je deze functie opgeeft terwijl er zoveel leuke dingen inzitten voor je. Als je het wilt leren, dan wil ik je helpen.’ Hij heeft toen een tijdje een poging gewaagd om er op een andere manier naar te gaan kijken en het te gaan proberen te leren en hij kwam erachter dat het echt niet ‘zijn ding’ was. Wel gaf hij aan er veel van geleerd te hebben en erachter te staan om een andere loopbaanstap te gaan maken.’