De functie van verveling. Lin en Westgate gaan in dit Handboek in op de vraag wat de oorsprong van verveling is. Verveling wordt vaak gezien als iets negatiefs, omdat het soms leidt tot ongewenst gedrag, zoals risicogedrag. Mensen kunnen uit verveling agressief worden of depressief. Maar verveling is ook een soort alarmsignaal, dat aangeeft dat we ons niet betrokken voelen bij wat we doen. Dit roept de vraag op: als verveling ons waarschuwt en eigenlijk nuttig is, waarom gaat het dan vaak gepaard met negatief gedrag?

Positieve emoties en tweede taalverwerving. Emoties spelen een belangrijke rol bij tweede taalverwerving. Onderzoek van Fredrickson toont aan dat negatieve emoties en positieve emoties een verschillende functie hebben. Negatieve emoties zoals angst en bezorgdheid om de eigen prestaties en gebrek aan begrip gaan gepaard met vernauwing van de aandacht en met focus. Positieve emoties gaan samen met verbreding van onze aandacht en percepties en met creativiteit. Wang et al schrijven in dit onderzoeksartikel over de rol van angst en plezier bij luistertaken in tweede taalonderwijs.

Mensen hebben geen reptielenbrein en geen triune-brein. We hebben 1 brein, dat in de loop der evolutie complexer is geworden maar dat niet bestaat uit drie apart geëvolueerde delen. Het idee van dat we een reptielenbrein zouden hebben is een nog veel geloofde notie, die niet klopt.

Maakt een glimlach je blij? Er is al jarenlang een debat gaande over facial feedback: hebben gezichtsuitdrukkingen effect op welke emoties mensen ervaren? Een zeer grote groep onderzoekers uit negentien verschillende landen hebben hier nu gezamenlijk onderzoek naar gedaan.

De (on-)zin van de Duchenne-lach wordt beschreven in een artikel van Krumhuber et al (2022). De auteurs bestudeerden meer dan 20 onderzoeken naar de Duchenne-lach en ze concluderen dat geen enkele studie empirisch bewijs levert dat de Duchenne-lach uitsluitend een indicator is van positief affect en dat alleen een Duchenne-lach authentiek zou zijn.

Het verlengde geest is de titel van het nieuwste boek van Annie Murphy Paul. Ze bedoelt hiermee dat de menselijke geest niet alleen wordt gecreëerd door onze hersenen, maar ook door ons lichaam, onze omgeving en onze relaties met anderen.

Emoties nabootsen: hoe kinderen reageren op gezichtsuitdrukkingen. Soussignan et al (2017) onderzochten bij baby’s of zij emotie-specifieke gezichtsuitdrukkingen nabootsen. Ook onderzochten zij of baby’s valentie-congruente uitingen doen bij het zien van emotie-specifieke gezichtsuitdrukkingen.

Seven and a half lessons about the brain is de titel van het nieuwe boek van Lisa Feldman Barrett. Het is geschreven voor het grote publiek, in een prettige en vlotte schrijfstijl. Daarbij is de wetenschapster niet getrapt in de marketing valkuil, waarbij met superlatieven en ‘pakkende’ titels getracht wordt om de wetenschap te verkopen. Feldman Barrett verpest haar interessante en indrukwekkende wetenschappelijke kennisbijdrage niet met verkooptrucjes.

Constructieve emoties construeren is een belangrijk onderdeel in progressiegerichte gespreksvoering. Maar we praten niet over emoties op een essentialistische manier, waarin ervan uit wordt gegaan dat emoties ergens in je lichaam en brein gelokaliseerd kunnen worden, een bijpassende vingerafdruk hebben en een op een te zien zijn in bijpassende gezichtsuitdrukkingen. Hoe wel?

Emotionele fijnmazigheid heeft belangrijke voordelen voor onze lichamelijke en geestelijke gezondheid. Emotional granularity is een term die Lisa Feldman Barett veelvuldig gebruikt in haar boek How emotions are made, dat ik deze week opnieuw aan het lezen ben. Feldman Barett biedt een overtuigend alternatief voor de klassieke theorie van menselijke emoties.