Gestructureerd gebruik van WhatsApp vermindert taalangst. De onderzoekers Alamer et al (2022) voerden een quasi-experimenteel onderzoek uit naar het gestructureerde gebruik van WhatsApp bij het leren van een tweede taal.

Het verwachtingseffect speelt een grote rol in wat er daadwerkelijk in ons leven gebeurt. In het boek The Expectation Effect beschrijft David Robson de vele manieren waarop onze verwachtingen van invloed zijn op onze ervaringen. Hoe lang we ons voldaan voelen na een maaltijd, hoe we genezen na een operatie of ziekte, hoe snel we ouder worden, hoe medicijnen en placebo’s ons daadwerkelijke herstel beïnvloeden en zelfs wanneer we sterven.

Respect en status in de adolescentie vormen de sleutel tot effectieve gedragsinterventies, zo leggen Yeager et al uit in dit onderzoeksartikel. Effectieve preventie van pestgedrag bij adolescenten is een belangrijk doel, maar traditionele anti-pest benaderingen blijken minder effectief te zijn naarmate adolescenten ouder worden. Sommige anti-pestbenaderingen die bij jongere kinderen wel goed werken blijken bij adolescenten het pesten juist te intensiveren. De afname in effectiviteit kan te wijten zijn aan een gebrek aan aandacht voor de veranderende behoeften van adolescenten, met name op het gebied van respect en status.

Erbij horen: een kleine effectieve interventie. Het College Transition Collaborative (CTC) deed een grootschalig experimenteel onderzoek naar waar en voor wie een kortdurende belonging interventie leidde tot academische progressie. Een veelbelovende manier om kansenongelijkheid te verminderen is door de zorgen van studenten of ze er wel bij horen op school te adresseren. Maar net zoals bij groeimindsetinterventies heterogeniteit wordt gevonden, is dat ook bij belonging-interventies het geval. Dus waar en voor wie is een belonging-interventie effectief?

Reageer alert op agentische betrokkenheid. Leerlingen kunnen op verschillende manieren betrokken zijn bij de les. Zo kunnen ze emotioneel, gedragsmatig en cognitief betrokken zijn. Maar uit onderzoek van Reeve et al is gebleken dat er een vierde vorm van betrokkenheid een betere voorspeller is van academische progressie dan emotionele (en wellicht ook van cognitieve) betrokkenheid (zie ook hier).

Pesten neemt af door autonomie-ondersteunend lesgeven. Cheon et al (2022) rapporteren in dit artikel hun onderzoeksresultaten naar pesten en klassenklimaat. Het blijkt dat autonomie-ondersteunend lesgeven het klassenklimaat verbetert en daarmee anti-sociaal gedrag vermindert.

Aandacht doet ertoe. In het artikel van Keller et al (2020) wordt uitgelegd hoe het organiseren van de aandacht van leerlingen tijden de les gerelateerd is aan hun leerproces. De onderzoekers maken onderscheid tussen vier soorten aandacht, die zich van elkaar onderscheiden op twee dimensies. Docenten en trainers kunnen rekening houden met het bestaan van deze soorten en kunnen de focus van leerlingen en studenten zodanig proberen te sturen dat het leerproces wordt ondersteund.

Kan ik echt doorstromen? Een onderzoek van Lile Jia et al (2021) geeft informatie over het belang van educatieve mobiliteit om de vruchten van de groeimindset daadwerkelijk te kunnen plukken. Steeds meer wordt duidelijk dat er een voedingsbodem moet zijn om de groeimindset tot bloei te laten komen. Groeimindsetinterventies werken in de ene situatie beter dan in de andere situatie, er is daarbij sprake van heterogeniteit. In dit onderzoek namen de onderzoekers een aspect op systeemniveau onder de loep: de (ervaren) mogelijkheid om door te kunnen groeien in het onderwijs.

Gewoonte-instigatie en gezondheidsgedrag correleren positief. Gewoontes spelen een belangrijke rol bij gezondheidsgedrag. Als je de gewoonte hebt om ’s ochtends en ’s avonds je tanden te poetsen doe je dit waarschijnlijk elke dag. De onderzoekers Gardner et al maken in dit onderzoeksartikel onderscheid tussen gewoonte-instigatie en gewoonte-uitvoering. Dat onderscheid is relevant vanwege hun correlatie met de frequentie van gezondheidsgedrag.

De rijkdom van reciprociteit is het thema van een artikel van Schweinfurth en Call (2019). Reciprociteit, of wederkerigheid, verwijst naar de neiging om te geven wat je krijgt. Vaak wordt reciprociteit eenzijdig belicht en als iets waartoe alleen mensen met cognitieve vaardigheden in staat zijn. Dat zou komen omdat reciprociteit cognitief belastend zou zijn: je moet bijhouden hoeveel je een ander moet geven op basis van wat die ander heeft gegeven. Maar er zijn verschillende vormen van reciprociteit, wat het een rijk concept maakt. In deze bijdrage daarom iets over de rijkdom van reciprociteit.