Net zoals individuen vanuit een entiteitstheorie of een incrementele theorie kunnen denken, is ook op organisatieniveau te zien welke van die twee theorieën leidend is.

Inspanningscomplimenten kunnen averechts werken bij adolescenten. Laatst hoorde ik iemand concluderen dat groeimindsetinterventies dus niet werken voor adolescenten en volwassenen. Zijn redenering was: omdat adolescenten een speciaal persoon willen zijn en gewaardeerd willen worden om wat ze doen, werken groeimindsetinterventies bij hen averechts. Volgens mij is deze conclusie slordig geformuleerd en klopt die niet. De slordige formulering zit hem bijvoorbeeld in ‘ze willen gewaardeerd worden om wat ze doen’, wat juist getuigt van een procesgerichte focus ipv een persoonsgerichte. Belangrijker is denk ik echter dat de conclusie niet kan worden getrokken op basis van de bevinding van de mogelijke averechtse effecten van inspanningscomplimenten op adolescenten.

Met het ontwikkelen van een groeimindsetcultuur in de organisatie kun je op elk moment een start maken. In dit artikel vind je 10 do’s daarvoor. Als je een groeimindsetcultuur wilt ontwikkelen is wat je echter niet doet zeker net zo belangrijk als wat je wel doet. Dit voorkom je liever:

Met het ontwikkelen van een groeimindsetcultuur in je team of organisatie kun je op elk moment beginnen. Hier zijn 10 do’s om dat te gaan bereiken:

Een leuke oefening om deelnemers in een groep met elkaar in gesprek te laten komen is een variant op speeddaten. Je laat mensen dan in meerdere rondjes kennis met elkaar maken, waarbij telkens als er een signaal gaat gewisseld wordt van gesprekspartner. Maar welke focus geef je mee voor deze gesprekjes?

Is dit een goede manier van reageren?

Uit groeimindsetonderzoek blijkt dat dit soort inspanningscomplimenten averechts kunnen werken. De opmerking van Jurgens vader kan door Jurgen worden geïnterpreteerd als teken dat hij weinig aanleg heeft voor natuurkunde. Mensen die denken dat er een inverse relatie is tussen aanleg en inspanning blijken een inspanningscompliment voor een slecht resultaat te interpreteren als een teken van lage aanleg. En er zijn veel leerlingen die denken dat degenen die het beste in een vak zijn, degenen zijn die weinig hoeven te doen voor hoge cijfers.

Preciezer

Carol Dweck pleit daarom voor een preciezere vorm van complimenteren. Dus niet in het algemeen iemand complimenteren met zijn geleverde inspanning. Maar complimenteren op de inspanning die gerelateerd is aan de uitkomst of het leerproces. Dan wordt duidelijk dat het niet alleen gaat om inspanning, maar om effectieve inspanning. Immers, uren lang boven je natuurkundeboek hangen terwijl je niks begrijpt is wel veel inspanning maar weinig effectief. En een inspanningscompliment zou ertoe kunnen leiden dat Jurgen nog meer uren op dezelfde ineffectieve manier gaat blokken.

Wat had Jurgens vader beter kunnen zeggen?

In deze situatie is het geven van een compliment niet zo nuttig. Wel is het belangrijk om erkenning te geven voor wat Jurgen al heeft geprobeerd en wat hem al lukt. Jurgens vader had bijvoorbeeld kunnen zeggen: ‘Vervelend voor je! Ik heb gezien dat je er genoeg uren in hebt gestopt, dus ik vermoed dat de manier waarop je hebt gestudeerd nog niet effectief genoeg is. Heb je een idee hoe je effectiever kunt gaan studeren voor natuurkunde zodat je er meer van leert begrijpen en je resultaten dus ook gaan verbeteren?’

Drie samenhangende groeimindsetinterventies

Een interessante en veelbelovende reactie zou ook zijn geweest om de drie samenhangende groeimindsetinterventies te gebruiken.
Het gaat erom dat Jurgen betere leerstrategieën gaat vinden, hulp krijgt, feedback krijgt, doorgaat met inspanning leveren maar dan op een effectievere manier. Daartoe is Jurgen bereid wanneer hij zijn onvoldoende verklaart in termen van ‘ik begrijp het nog niet goed genoeg’, in plaats van ‘ik heb hier geen aanleg voor’.

In het nieuwste boek van John Hattie kwam ik een mooie groeimindset-interventie tegen: my wonderful mistake. Hattie beschrijft hoe leerlingen aan het einde van de les een reflectieformuliertje invullen waarin ze beschrijven welke ‘wonderful mistake’ ze die les hebben gemaakt en wat ze ervan hebben geleerd. Click here to read more »

Docenten die motiverend willen lesgeven vragen zich soms af of het beter is om toetsen en tentamens helemaal af te schaffen en ook geen cijfers meer te geven. Wel een begrijpelijke gedachtegang, maar ik denk dat die toch niet klopt. Daarom in dit stukje eerst iets over leerdoelen, prestatiedoelen, toetsen en examens.

Click here to read more »

Wil je een leuke invulling van een teamoverleg, zo aan het einde van het jaar? Probeer dan eens de Progressiegerichte Waarderingsmuur! Click here to read more »

Kinderen die van de lagere school naar de middelbare school gaan ervaren in de eerste maanden in hun nieuwe omgeving vaak allerlei dingen die moeilijk voor ze zijn. Er worden hogere eisen aan ze gesteld dan op de lagere school, het tempo ligt hoger, de omgeving is onpersoonlijker en er zijn meer mensen om hen heen. Ze krijgen les van verschillende docenten en ze moeten vaak naar een ander gebouw fietsen dan eerder. Al met al is het een transitieperiode die uitdagend kan zijn voor adolescenten.

Click here to read more »