Voorwaardelijke achting: een meta-analyse van Haines en Schutte (2022). Voorwaardelijke achting, ook wel genoemd conditionele liefde, kent twee verschijningsvormen, negatieve en positieve voorwaardelijke achting. Het zijn beide specifieke vormen van een controlling opvoedstijl. In deze meta-analyse keken de onderzoekers naar de relaties tussen beide vormen en geintrojecteerde regulatie, zelfwaardering, depressieve symptomen en verbondenheid.

 

Trainingen
Progressiegericht Werken

 

Positieve voorwaardelijke achting

Een voorbeeld van positieve voorwaardelijke achting is als de ouder een kind extra knuffels geeft wanneer het goed presteert, een hoog cijfer heeft gehaald, zijn negatieve emoties heeft onderdrukt e.d. Het kind ervaart nu dat het alleen liefde ontvangt wanneer het zich gedraagt zoals de ouder wil.

Negatieve voorwaardelijke achting

Een voorbeeld van negatieve voorwaardelijke achting is als de ouder een kind negeert als het slecht presteert, een laag cijfer heeft gehaald, zijn negatieve emoties uit e.d. Het kind ervaart nu dat het alleen liefde ontvangt wanneer het zich gedraagt zoals de ouder wil.

Introjectie

Introjectie is een vorm van gedragsregulatie waarbij de persoon wel bepaald gewenst gedrag laat zien, maar dit doet om schaamte, angst, schuldgevoel te voorkomen en zijn eigenwaarde te behouden. Het is een vorm van extrinsieke motivatie waarbij de persoon de verwachtingen van anderen wel heeft geïnternaliseerd maar niet volledig heeft geaccepteerd (schop onder de kont). Uit de meta-analyse blijkt dat voorwaardelijke achting van ouders positief en significant samenhangt met introjectie bij het kind.

Conditionele zelfwaardering

Conditionele zelfwaardering betekent dat de persoon zichzelf alleen een waardevol mens vindt wanneer hij bepaalde prestaties neerzet, bepaald gedrag vertoont, bepaalde gevoelens en gedachten heeft. Zijn eigenwaarde hangt ervan af, hij houdt niet onconditioneel van zichzelf. Uit de meta-analyse blijkt dat voorwaardelijke achting/liefde van ouders positief en signficant samenhangt met conditionele zelfwaardering bij het kind. Perfectionisme.

Depressieve symptomen

Hoewel voorwaardelijke liefde positief samenhangt met depressieve symptomen bij het kind blijkt uit de meta-analyse dat er een veel sterker effect is bij negatieve voorwaardelijke achting dan bij positieve. Wanneer een ouder zijn kind negatieve voorwaardelijke liefde geeft (dus negeert wanneer het kind zich in de ogen van de ouder fout gedraagt), blijkt dit depressieve symptomen bij het kind te veroorzaken. Dit gaat samen met amotivatie, meer dan met introjectie.

Verbondenheid

De behoefte aan verbondenheid van het kind wordt significant slechter vervuld wanneer de ouder gebruik maakt van voorwaardelijke achting. Dat geldt voor zowel positieve als negatieve voorwaardelijke achting, hoewel negatieve voorwaardelijke achting een sterker negatief effect heeft op de verbondenheid van het kind met de ouder dan positieve voorwaardelijke achting.

Voorwaardelijke achting: een meta-analyse

Ouders doen er goed aan om hun kind niet te proberen te socialiseren via voorwaardelijke liefde, noch positief, noch negatief. Veel ouders weten wel dat negatieve voorwaardelijke liefde geen goed effect heeft op kinderen, maar velen denken ook dat het ‘belonen van goed gedrag’ via positieve voorwaardelijke liefde wel goed is voor het kind. Dat is niet het geval. Positieve voorwaardelijke liefde gaat samen met introjectie, voorwaardelijke zelfwaardering en een slechtere relatie met de ouders vanuit het perspectief van het kind gezien. In plaats van het geven of ontzeggen van liefde doen ouders er beter aan om hun kind onconditionele liefde te geven en behoeftenondersteunend op te voeden. Progressiegericht op te voeden.