Compenseer voor culturele tekortkomingen. ‘Deze cursisten moet je gewoon voorschrijven wat ze moeten doen, dat zijn ze vanuit hun cultuur gewend!’ zei een docent. Deze docent ging ervan uit dat wat mensen gewend waren, ook was wat ze nodig hadden. In dit geval dus een autoritaire lesstijl. Ik vermoed dat deze docent een denkfout maakt.

Universeel

Ieder mens heeft de behoefte aan autonomie, competentie en verbondenheid. Deze psychologische basisbehoeften zijn universeel, wat betekent dat de bevrediging van die behoeften voor ieder mens noodzakelijk zijn om te kunnen floreren. Het welbevinden, de kwaliteit van motivatie en het functioneren van mensen is beter wanneer ze zich autonoom, competent en verbonden voelen.

Culturen verschillen

De cultuur, context, omgeving waarin mensen leven kan verschillen in de mate waarin die psychologische basisbehoeften worden vervuld. Vaak wordt onderscheid gemaakt tussen collectivistische en individualistische culturen, waarbij in collectivistische culturen meer focus ligt op de tradities, identiteit en belangen van de groep en in individualistische culturen meer focus wordt gelegd op individuele ontplooiing en autonomie. Collectivistische en individualistische samenlevingen zijn sowieso al niet absoluut, en het is niet gezegd dat omdat mensen in de ene of andere cultuur leven dat ook de cultuur is die goed werkt voor hun welbevinden.

Autonomie in collectivistische culturen

Zo blijkt uit deze meta-analyse dat de ondersteuning van de behoefte aan autonomie in collectivistische culturen nog sterker samenhangt met welbevinden, prestaties en behoeftesatisfactie dan in individualistische culturen. In plaats van de cursisten autoritair te benaderen, omdat ‘ze dat nu eenmaal gewend zijn’ zou de docent er beter aan doen om juist extra aandacht te besteden aan het ondersteunen van hun behoefte aan autonomie. Dat ze gewend zijn aan een autoritaire benadering wil niet zeggen dat ze die ook nodig hebben. Het wil eerder zeggen dat ze er extra sterke positieve effecten te verwachten zijn als ze ervaren dat hun autonomie wordt gerespecteerd en ondersteund.

Verbondenheid in individualistische culturen

Een bestuurder van een organisatie zei eens: ‘Wij zijn in Nederland nu eenmaal heel direct, dus niet teveel erkenning en begrip hebben voor elkaar en gewoon recht voor zijn raap zeggen waar het op staat!’ Dit is volgens mij dezelfde soort denkfout als die de docent maakt. Omdat Nederlanders de naam hebben direct te zijn, is dat blijkbaar ook wat Nederlanders nodig hebben en wat goed is om te doen. Maar uit de meta-analyse blijkt juist dat de vervulling van de behoefte aan verbondenheid in individualistische culturen sterker samenhangt met intrinsieke motivatie dan in collectivistische culturen. Botweg kritiek geven, conditioneel respect en negatieve feedback geven ondermijnt de behoefte aan verbondenheid.

Compenseer voor culturele tekortkomingen

In plaats van te denken dat culturele gewoontes automatisch ook goed zijn voor de individuen in die cultuur, kunnen we denk ik beter soms bewust compenseren voor culturele tekortkomingen. In individualistische culturen zou het wel eens verstandig kunnen zijn om juist extra te letten op het vervullen van de behoefte aan verbondenheid. In collectivistische culturen zou het wel eens extra verstandig kunnen zijn om te letten op het vervullen van de behoefte aan autonomie.