De nuttigheidsvraag is voor het eerst door ons (Coert Visser en Gwenda Schlundt Bodien) beschreven in 2005. Een progressiegerichte interactie is doelgericht. Daarom wordt het nut van de interactie in het oog gehouden en wordt er bijgestuurd als dat nodig is. Dat sturen op nut kan aan het begin van het gesprek plaatsvinden, maar ook halverwege en bij de afronding.

Progressiegerichte trainingsprincipes die progressiegerichte trainers en teambegeleiders benutten staan in dit artikel kort samengevat. Er worden 11 progressiegerichte principes geschetst.

8 vragen bij seksegerelateerde waarheidsclaims; 8 dingen die je moet weten over gender en gedrag en die een gids vormen voor academici, journalisten, ouders, diversiteitsprofessionals, tweeters en alle anderen. Drie onderzoekers schreven deze 8 dingen in een artikel, waarmee je waarheidsclaims over sekse, gender, brein en gedrag kunt onderzoeken. De drie neurowetenschappers zijn Fine, Joel en Rippon.

Weerstand tegen de werkvorm, de werkvorm wordt saai en voorspelbaar, wat doe je nu als mensen de werkvorm al kennen? Dit soort vragen en opmerkingen getuigen volgens mij van een nuttigheidsprobleem. Teveel aandacht voor de werkvorm en te weinig voor wat interessant, belangrijk, nuttig is.

Opvoeden: je eigen kompas. ‘Geef je ook trainingen in progressiegericht opvoeden?’, vroeg iemand me laatst. Met die gedachte speel ik inderdaad wel eens. Ik merk dat ouders met vragen en problemen en dilemma’s rondlopen ten aanzien hun opvoeding. Ik denk ook dat voor opvoeden misschien nog wel sterker dan voor wat dan ook geldt dat ouders zeer specifieke meningen en overtuigingen koesteren.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 12:34 — 10.9MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Android | Email | Google Podcasts | Spotify | RSS

Alles wat in dit boek staat is waar *en andere denkfouten. Dat is de titel van het nieuwste boek van Maarten Boudry en Jeroen Hopster. Het boek behandelt 49 denkfouten die ze auteurs anno 2019 denken te herkennen in de samenleving.

Podcast: progressiegericht oudergesprek. Niet alle ouders en docenten zijn altijd even tevreden over hoe het tien minuten gesprek over het kind verloopt. In deze podcast reik ik een eenvoudige structuur aan voor het voeren van een oudergesprek dat iets goeds oplevert. Ik ga in op:

1. het doel van een progressiegericht oudergesprek
2. de voorbereiding van een progressiegericht oudergesprek
3. het voeren van een progressiegericht oudergesprek
4. wat je niet bespreekt in een progressiegericht oudergesprek
5. na afloop van het progressiegerichte oudergesprek

Ben je ouder of docent en voer je binnenkort weer een tien minuten gesprek op school? Dan zou ik het interessant vinden om je ervaringen met het progressiegerichte oudergesprek te horen.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 9:10 — 8.0MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Android | Email | Google Podcasts | Spotify | RSS

Het voordeel van alleen zijn is dat tijd alleen mogelijkheden biedt voor affectieve zelfregulatie. Oftewel: als je alleen bent kun je je eigen gevoelens beter in rustiger vaarwater brengen. Dat blijkt uit een reeks experimentele onderzoeken van Nguyen et al. Samen met Richard Ryan en Ed Deci onderzocht Nguyen de effecten van alleen zijn op de affectieve ervaringen van mensen.

Schop onder je kont dat heeft mijn kind gewoon nodig, want zachte heelmeesters maken stinkende wonden, zei een moeder tegen een andere moeder terwijl ze het zwembad uitliepen waar hun kinderen zwemles hadden. Het kind van deze moeder was bang voor water en de tocht naar het zwembad was een klein drama geweest. De moeder had haar kind ferm toegesproken. Niet zo’n angsthaas zijn! Kom op, verman je en wees eens wat dapperder! Niemand houdt van doetjes en gejammer. Haar kind was stil geworden en was verder zonder morren het water in gesprongen. De moeder vond dat een mooi resultaat. Zie je wel, al dat begrip is nergens goed voor, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Wat mijn kind nodig heeft is een schop onder zijn kont. Wat denk jij, werkt het inderdaad goed om je kind op deze manier stevig aan te pakken als het bang is?

Mijn docent vindt mij aardig, dat blijkt een van de belangrijkste bronnen van motivatie bij leerlingen te zijn. Dus niet, ‘ik vind mijn docent aardig’, maar ‘mijn docent vindt mij aardig’. Het klinkt zo simpel. Maar hoe benut je dit simpele principe wanneer je een leerling niet aardig vindt? Hier zijn vijf tips voor docenten die een bepaalde leerling niet aardig vinden en toch het motiverende effect van ‘mijn docent vindt mijn aardig’ belangrijk vinden. En oprecht willen zijn.