Een progressiegerichte interactie kun je herkennen doordat altijd eerst erkenning wordt gegeven voor het perspectief van de ander voordat er een vraag wordt gesteld. Dus eerst erkennen, dan activeren. Klik hier om meer te lezen
In gesprekssituaties waarin je je gesprekspartner wilt helpen om een helder beeld te krijgen welke progressie hij zoekt en wat voor hem werkt om die progressie te bereiken, is de CPW-zeven stappen aanpak bruikbaar. Hier kun je meer lezen over de zeven stappen.Klik hier om meer te lezen
Contrasterende voorbeelden zijn die voorbeelden waarbij mensen kenmerken gaan ontdekken die ze anders over het hoofd zouden zien. Door goed te kijken welke verschillen er zitten tussen sterk op elkaar lijkende cases, gaan mensen een preciezere kennis ontwikkelen en meer bruikbare kennis ontwikkelen.Klik hier om meer te lezen
Een goede manier om zelf aan de slag te blijven met deliberate practice is om progressiegerichte dialogen te bestuderen. Zo nu en dan schrijf ik daarom dialogen vrijwel letterlijk uit en benutten we die in onze trainingen.
In de progressiegerichte aanpak maken we regelmatig gebruik van zelfovertuigingstechnieken. We stellen vragen die ertoe leiden dat de gesprekspartner ergens van overtuigd raakt, bijvoorbeeld van zijn mogelijkheid om progressie te boeken.Klik hier om meer te lezen
De vraag ‘wat heb jij nodig’ is er eentje die veel professionals in hun arsenaal aan interventies hebben, en dat is een interessante vraag om eens onder de loep te nemen.Klik hier om meer te lezen
In progressiegerichte stuurgesprekken combineert de leidinggevende duidelijkheid over de progressieverwachting met een aansluitende en niet autoritaire wijze van communiceren. Dat de leidinggevende geen verwijten geeft en kritiek levert op de medewerker, werkt vaak snel en goed, omdat de medewerker direct kan nadenken over hoe hij aan de progressieverwachting gaat voldoen en zich niet hoeft te verdedigen tegen wantrouwen of negatieve oordelen. Soms gaat de medewerker zo snel mee, dat de leidinggevende er door verrast kan worden en zich zelfs kan afvragen of de medewerker soms sociaal wenselijke antwoorden aan het geven is. Klik hier om meer te lezen
Eén van de opbrengsten van deliberate practice, zoals wij dat gebruiken in onze trainingen, is dat deelnemers zelfregulerende vaardigheden verwerven. Dat betekent dat zij midden in hun zinnen leren herkennen wanneer ze een foute afslag nemen én zij zichzelf kunnen hernemen door ter plekke de zin op een betere manier af te maken. Deliberate practice ziet er in onze trainingen zo uit:Klik hier om meer te lezen
De afgelopen jaren wordt de uitdrukking ‘in je kracht staan’ regelmatig gebezigd. Als je deze uitdrukking ontleedt huist er een specifieke kracht in een mens waar dat mens in kan gaan staan. Over de definitie van ‘in je kracht staan’ bestaat geen consensus. Een paar definities die je tegenkomt als je googled zijn in je kern staan, je eierdooier, je sterkte, je energie, je flow, je eigen oplossingen, je talent en ga zo maar door.
Progressieverwachting. Als een medewerker gedrag laat zien dat niet de bedoeling is (grensoverschrijdend, schadelijk gedrag) of als de medewerker gedrag niet laat zien dat wel de bedoeling is, dan kan sturen aan de orde zijn. Het formuleren van de progressieverwachting is een kernonderdeel van progressiegericht sturen.
| Trainingen Progressiegericht Werken |