Agentische betrokkenheid bij feedback

Agentische betrokkenheid bij feedback. Het verstrekken van feedback aan studenten leidt niet automatisch tot een verbetering van hun vaardigheden of hogere cijfers. Deze uitkomst is afhankelijk van de actieve inzet en betrokkenheid van de leerlingen met de ontvangen feedback. Immers, of er progressie wordt geboekt naar aanleiding van ontvangen feedback hangt af van wat de student met de feedback doet. Winstone et al (2016) beschrijven het SAGE-model in dit artikel. Vaak wordt gefocust op hoe de feedbackgever de feedback formuleert, maar er zijn veel meer factoren die bepalen of er progressie wordt geboekt naar aanleiding van de feedback.

Agentische betrokkenheid

De proactieve ontvangst van de feedback is cruciaal in het begrijpen van de dynamiek tussen feedback en verbeterde prestaties. Cursisten die agentische betrokkenheid tonen verwerken de feedback en passen hun gedrag aan naar aanleiding van de feedback. Feedback is dan geen eenrichtingsverkeer, maar is een vorm van communicatie. De vier beïnvloedende factoren omvatten aspecten gerelateerd aan zowel de gever als de ontvanger van de feedback, de inhoud van de feedback en de context waarbinnen de feedback wordt gegeven.

SAGE

Individuele verschillen, zoals zelfregulatie en academisch zelfbeeld, spelen een aanzienlijke rol in hoe studenten zich engageren met feedback. Een student met sterke zelfregulatievaardigheden kan bijvoorbeeld effectiever zelfreflectie toepassen en doelen stellen. Studentgerelateerde factoren zoals zelfvertrouwen en zelfeffectiviteit kunnen de bereidheid om tijd en moeite in de engagement met feedback te investeren verhogen, en het geloof versterken dat dit zal leiden tot verbetering. Dit zijn belangrijke aspecten van de SAGE-procesbenadering voor het ontvangen van feedback, zoals Winstone et al die introduceren. SAGE staat voor Self-appraisal, Assessment literacy, Goal-setting and self-regulation, en Engagement en motivation. Studenten die agentische betrokkenheid tonen passen hun gedrag aan ten aanzien van die vier gedragsindicatoren.

Geloofwaardigheid

De perceptie van de geloofwaardigheid van de feedbackgever speelt ook een significante rol. Het bevorderen van proactieve ontvangst gaat daarom niet alleen over de inhoud van de boodschap, maar ook over het opbouwen van een vertrouwensrelatie. De boodschap zelf is echter ook van belang; een gebrek aan duidelijkheid en specificiteit kan een barrière vormen voor de betrokkenheid bij feedback. Daarnaast zijn er onbedoelde schadelijke effecten te zien van negatieve feedback.

Beginners en gevorderden

Interessant is dat de mate van betrokkenheid bij verschillende soorten feedback ook kan variëren afhankelijk van andere variabelen, zoals of de student een beginner of een gevordere student is. Beginners willen graag horen wat ze al goed doen, gevorderden willen liever horen wat ze nog kunnen of moeten verbeteren. Zie ook hier: tell me what I did wrong. Dit suggereert dat het aanpassen van de feedbackboodschap kan helpen bij het verhogen van de engagement, maar dat het uiteindelijk effectiever kan zijn om docenten en cursisten te trainen in hoe ze op een meer gedifferentieerde wijze met feedback kunnen omgaan.

Context

Ook de educatieve context speelt een rol in hoe feedback wordt ontvangen en gebruikt. Structurele kenmerken van het onderwijs, zoals de modulaire opbouw van veel cursussen waarbij de cursist dan weer van de ene docent en dan weer van een andere docent feedback krijgen, kunnen de mogelijkheden en motivatie om feedback te implementeren beperken. De student boekt bijvoorbeeld progressie, maar omdat de feedbackgevende docent geen zicht heeft op wat de student eerder deed, kan die geen oog hebben voor diens progressie. Hoewel sommige van deze contextuele factoren buiten de controle van individuele docenten vallen, kan inzicht in deze factoren helpen om proactieve ontvangst te bevorderen door bijvoorbeeld het aanbieden van gerichte training in feedbackvaardigheden.

Agentische betrokkenheid

Het artikel van Winstone et al benadrukt dat wanneer studenten niet adequaat betrokken raken bij feedbackprocessen dit aan veel verschillende factoren kan liggen. Daarom kunnen interventies die zich alleen richten op de inhoud of de manier van feedback geven ineffectief zijn. Het verbeteren van de proactieve ontvangst vereist een gedeelde inspanning van zowel de docent als de student.