Psychologische veiligheid wordt door Edmondson beschreven als een klimaat waarin mensen zich comfortabel voelen om zichzelf te uiten en zichzelf te zijn. In haar boek The fearless organization gaat zij in op de kracht van psychologische veiligheid, psychologische veiligheid op het werk en het creëren van een psychologisch veilige organisatie.
Klik hier om meer te lezen
Is psychologische veiligheid en zekerheid een basisbehoefte van mensen? Nee, zegt de zelfdeterminatietheorie. Hoe zit dat?
Maslows behoeftepiramide en de psychologische basisbehoeften binnen de zelfdeterminatietheorie, hoe verhouden die zich tot elkaar? Maslows behoeftepiramide is erg bekend en wordt veel aangehaald. Dat maakt het goed om even in te gaan op hoe die behoeftepiramide zich verhoudt tot de psychologische basisbehoeften die in de zelfdeterminatietheorie worden onderkend.
| Trainingen Progressiegericht Werken |
Klik hier om meer te lezen
Leidinggeven in onzekere tijden. Wat kunnen leidinggevenden het beste doen in onzekere tijden? Hoe kunnen zij medewerkers helpen om ondanks alles toch geregeld een positieve innerlijke werkbeleving te ervaren?
Klik hier om meer te lezen
De geen-klootzakkenregel is een bedacht door Robert Sutton en hij beschrijft deze regel in zijn boek The No Asshole Rule.
Klik hier om meer te lezen
Onderstromen zijn gedefinieerd als stromingen dieper in het water of het verloop van iemands diepere gevoelens. Het verschil tussen die eerste en tweede definitie is dat de eerste objectief waarneembaar is, een fysisch verschijnsel, terwijl de tweede niet objectief waarneembaar is en berust op een ervaring. Met het introduceren van het begrip onderstroom in bijvoorbeeld teams lopen we het risico om een werkelijkheid te creëren die leidt tot stagnatie en regressie in plaats van progressie.
Klik hier om meer te lezen
De juiste mate van assertiviteit is niet per definitie gematigdheid in assertief gedrag. De juiste mate van assertiviteit hangt af van de situatie. Maar er zijn wel een paar richtlijnen te geven voor mensen die op zoek zijn naar het bereiken van een juiste mate van assertiviteit. In hun artikel Interpersonal assertiveness: inside the balancing act geven de onderzoekers deze richtlijnen.
Klik hier om meer te lezen
Positieve kanten van online training zijn er zeker, een beetje tegen de verwachting van velen in. Sinds de lock down van december zijn onze face-to-face trainingen allemaal in online vorm voortgezet. Het online trainen werkt goed en er zitten zelfs voordelen aan boven fysiek in dezelfde trainingsruimte zijn.
Klik hier om meer te lezen
De zelfdeterminatietheorie is een theorie over motivatie en menselijk welbevinden. Ed Deci en Richard Ryan stonden aan de wieg van dit onderzoeksdomein en anno 2016 zijn er daarbinnen honderden en honderden studies gedaan.Klik hier om meer te lezen
Had dan wat gezegd! Leidinggevenden kunnen soms erg gefrustreerd zijn als ze merken dat medewerkers wel doorhadden dat er iets mis liep, maar hun mond niet open hebben gedaan. De bereidheid van teamleden om hun gedachten over hoe het werk beter kan lopen naar voren te brengen blijkt cruciaal te zijn voor hoe succesvol het team leert en verbetert (Edmondson 1999, 2003).
Het is de bereidheid om “ je stem” te laten horen. Je stem laten horen verwijst in dit geval naar het geven van informatie die bedoeld is om verbeteringen in het werk te kunnen aanbrengen ook als die informatie de status quo ter discussie stelt en kritiek behelst op hoe leidinggevenden het werk hebben georganiseerd.
Waarom is de ene medewerker wel bereid om zijn kritiek en verbetervoorstellen naar voren te brengen en de andere medewerker niet? Speelt de persoonlijkheid van de medewerker een rol? Of speelt de attitude van de medewerker een rol? Of moeten we meer kijken naar de context waarin mensen in meerdere of mindere mate bereid zijn om hun mening te geven? De onderzoekers Detert en Burris vermoedden dat de context een grote rol speelde en dan vooral de gedragingen van de leidinggevende.
Detert en Burris onderzochten daarom vier hypotheses in twee studies. In die studies zorgden ze ervoor dat voor verschillen in persoonlijkheid werd gecontroleerd, zodat ze echt iets konden zeggen over het effect van specifieke leiderschapsgedragingen op de bereidheid om je stem te laten horen.
De eerste hypothese was dat medewerkers meer geneigd zijn om verbetervoorstellen te doen wanneer zij de leidinggevende ervaren als iemand die open is. Medewerkers zien hun leidinggevende als open wanneer die leidinggevende luistert naar de medewerker, interesse heeft in de ideeën van de medewerker, bereid is om de ideeën in een eerlijke kans te geven en tenminste zo nu en dan de ideeën van de medewerker honoreert en doorvoert.
De tweede hypothese was dat de mate waarin de leidinggevende transformationeel leiding gaf van invloed is op de bereidheid van medewerkers om hun stem te laten horen. Transformationeel leidinggeven kun je herkennen aan een focus op verandering en verbetering, innovatie in plaats van op regels en procedures. Een transformationeel leidinggevende vindt de persoonlijke interesses en ontwikkeling van medewerkers belangrijk, heeft een motiverende visie op waarom de organisatie bestaat en welke doelen belangrijk zijn en communiceert daarover regelmatig. Daarbij onderbouwt hij zijn visie goed en geeft hij steeds een rationale.
De derde hypothese was dat de ervaren psychologische veiligheid een medierende factor is in de relatie tussen de leiderschapsgedragingen en de bereidheid van medewerkers om hun stem te laten horen. De psychologische veiligheid ontstaat wanneer medewerkers merken dat het naar voren brengen van je kritische mening met openheid ontvangen wordt en er geen negatieve consequenties zijn voor jezelf, bijvoorbeeld voor je positie, beloning en waardering.
De vierde hypothese was dat voor medewerkers die beter functioneren er een sterkere relatie is tussen de leiderschapsgedragingen en de bereidheid om je stem te laten horen dan voor medewerkers die minder goed functioneren. Het idee daarbij is dat medewerkers die beter presteren ook beter afgestemd zijn op hun omgeving en beter de signalen oppikken of hun kritische mening op prijs gesteld wordt of niet. Zij zijn daarom gevoeliger voor leiderschapsgedragingen die stimulerend dan wel remmend werken op het laten horen van hun stem. Minder goed presterende medewerkers zijn waarschijnlijk sowieso minder bereid om hun stem te laten horen en zijn minder gevoelig voor de gedragingen van de leidinggevende daaromtrent.
De conclusie op basis van twee studies van Detert en Burris was dat medewerkers inderdaad meer bereid zijn om hun stem te laten horen wanneer zij de leidinggevende ervaren als iemand die open is. Of een leidinggevende transformationeel leiding geeft had ook, zij het in mindere mate, effect op de bereidheid van medewerkers om voor hun mening uit te komen. Het bleek inderdaad dat de psychologische veiligheid die medewerkers ervaren een medierende factor is. Het belang van het creëren van een veilige omgeving werd daarmee benadrukt in deze onderzoeken. Ook bleek dat beter presterende medewerkers sterker reageren op het gedrag van de leidinggevende dan minder goed presterende medewerkers.
De conclusie is dat hele specifieke leiderschapsgedragingen, zoals openheid, luisteren en het serieus nemen van ideeën van medewerkers een grote rol spelen in de bereidheid van medewerkers om hun verbetervoorstellen naar voren te brengen. ‘Had dan wat gezegd!’ begint dan ook met het creëren van condities waarbinnen medewerkers iets durven te zeggen. De leiderschapsgedragingen die dergelijke condities creëren passen naadloos in de progressiegerichte aanpak van leidinggeven.
In de training progressiegericht leidinggeven leren leidinggevenden hoe ze deze leiderschapsgedragingen kunnen gaan toepassen.