Florerend leren. De mentale gezondheid van jongeren staat veel in de belangstelling, juist omdat het er slecht mee gesteld is. De geestelijke gezondheidszorg is overbelast en de noodzaak om jongeren te helpen neemt alleen maar verder toe. Een eenmalige interventie die op grote schaal en online gegeven kan worden zou welkom zijn, als die daadwerkelijk op langere termijn zou helpen. Een dergelijke interventie is precies wat de onderzoekers Hecht el al (2023) hebben ontwikkeld.  

De belonging-interventie blijkt een veelbelovende manier om kansenongelijkheid te verminderen. De interventie is erop gericht om onder studenten de ervaring mogelijk te maken dat ze erbij horen en zich thuis te kunnen voelen. Maar net zoals bij groeimindsetinterventies heterogeniteit wordt gevonden, is dat ook bij belonging-interventies het geval, zoals je hier kunt lezen. In deze bijdrage een samenvatting van de drie onderdelen in de belonging-interventie: kennis nemen van de resultaten van een survey onder studenten, lezen van verhalen van oudere jaarsstudenten en een reflectieschrijf-opdracht.

Erbij horen: een kleine effectieve interventie. Het College Transition Collaborative (CTC) deed een grootschalig experimenteel onderzoek naar waar en voor wie een kortdurende belonging interventie leidde tot academische progressie. Een veelbelovende manier om kansenongelijkheid te verminderen is door de zorgen van studenten of ze er wel bij horen op school te adresseren. Maar net zoals bij groeimindsetinterventies heterogeniteit wordt gevonden, is dat ook bij belonging-interventies het geval. Dus waar en voor wie is een belonging-interventie effectief?

Reageer alert op agentische betrokkenheid. Leerlingen kunnen op verschillende manieren betrokken zijn bij de les. Zo kunnen ze emotioneel, gedragsmatig en cognitief betrokken zijn. Maar uit onderzoek van Reeve et al is gebleken dat er een vierde vorm van betrokkenheid een betere voorspeller is van academische progressie dan emotionele (en wellicht ook van cognitieve) betrokkenheid (zie ook hier).

Pesten neemt af door autonomie-ondersteunend lesgeven. Cheon et al (2022) rapporteren in dit artikel hun onderzoeksresultaten naar pesten en klassenklimaat. Het blijkt dat autonomie-ondersteunend lesgeven het klassenklimaat verbetert en daarmee anti-sociaal gedrag vermindert.

Aandacht doet ertoe. In het artikel van Keller et al (2020) wordt uitgelegd hoe het organiseren van de aandacht van leerlingen tijden de les gerelateerd is aan hun leerproces. De onderzoekers maken onderscheid tussen vier soorten aandacht, die zich van elkaar onderscheiden op twee dimensies. Docenten en trainers kunnen rekening houden met het bestaan van deze soorten en kunnen de focus van leerlingen en studenten zodanig proberen te sturen dat het leerproces wordt ondersteund.

Hoe scholen zijn en hoe ze kunnen worden is het thema van een hoofdstuk van Johnmarshall Reeve et al in het nieuw verschenen Handbook of Self-determination Theory. In deze bijdrage vat ik de hoofdboodschap van dit hoofdstuk samen.

“Helpen” is niet altijd de oplossing. Vaak proberen mensen situaties op te lossen door te helpen, terwijl deze hulp niet passend is. Leidinggevenden, collega’s, docenten en ouders lijken vaak te denken dat ze anderen moeten helpen, terwijl dat niet altijd de juiste aanpak is. Er zijn situaties waarin we andere acties moeten ondernemen om vooruitgang te boeken. In deze bijdrage bespreken we enkele situaties waarin we ervoor pleiten om niet te helpen.

Is de aanpak van Dreamschool progressiegericht? Laatst vroeg een lezer van de CPW-nieuwsbrief ons of Dreamschool past bij de progressiegerichte aanpak. Dreamschool is een programma waarin jongeren die zijn vastgelopen op TV gevolgd worden als ze een paar weken naar deze school gaan. Om een antwoord te kunnen geven op de vraag van deze lezer heb ik de eerste vijf en de laatste aflevering van het Dreamschool-seizoen 2023 bekeken. Hierbij een paar invalshoeken en gedachten over of en zo ja, welke elementen in de aanpak van Dreamschool passen bij de progressiegerichte aanpak.

Het onverplichte tussen verplichtingen neemt een uitzonderingspositie in. De opdracht waar geen cijfer voor wordt gegeven tussen alle opdrachten waarvoor wel cijfers worden gegeven. De training die niet verplicht is tussen alle trainingen die wel verplicht zijn gesteld. Twee voorbeelden waarbij het onverplichte tussen alle verplichtingen de uitzondering is.