Gisteren hadden we een sessie in de opleiding progressiegericht werken. In de groep zaten twee adviseurs. Ze hadden geleerd dat ze ‘hard op de inhoud, zacht op de persoon’ moesten communiceren. Een voorbeeld van zo’n communicatie zou kunnen zijn: “Kees, ik mag je heel graag, maar jouw aanpak van de vergadering is echt enorm slecht.” Echter, de ervaringen met deze manier van communiceren waren niet positief. De ontvanger van deze ‘zacht op de persoon, hard op de inhoud’-boodschap vertoonde vaak drie reacties: defensief worden, dichtklappen of in een consumptiehouding belanden.

De kracht van het coachperspectief. Als progressiegerichte coach is het cruciaal om vragen te stellen die de cliënt helpen om helder voor ogen te krijgen wat hij wil bereiken en welke strategieën voor hem of haar werken. In de CPW-zeven stappen aanpak liggen deze vragen verscholen, waaruit de progressiegerichte coach put. Het zijn geen rigide structuren waarin de coach de cliënt perst, maar vormen een vraagsequentie die flexibel wordt benut, met de focus op het perspectief van de cliënt.

“Helpen” is niet altijd de oplossing. Vaak proberen mensen situaties op te lossen door te helpen, terwijl deze hulp niet passend is. Leidinggevenden, collega’s, docenten en ouders lijken vaak te denken dat ze anderen moeten helpen, terwijl dat niet altijd de juiste aanpak is. Er zijn situaties waarin we andere acties moeten ondernemen om vooruitgang te boeken. In deze bijdrage bespreken we enkele situaties waarin we ervoor pleiten om niet te helpen.

Is de aanpak van Dreamschool progressiegericht? Laatst vroeg een lezer van de CPW-nieuwsbrief ons of Dreamschool past bij de progressiegerichte aanpak. Dreamschool is een programma waarin jongeren die zijn vastgelopen op TV gevolgd worden als ze een paar weken naar deze school gaan. Om een antwoord te kunnen geven op de vraag van deze lezer heb ik de eerste vijf en de laatste aflevering van het Dreamschool-seizoen 2023 bekeken. Hierbij een paar invalshoeken en gedachten over of en zo ja, welke elementen in de aanpak van Dreamschool passen bij de progressiegerichte aanpak.

‘Talent’ is geen verstandig woord om te gebruiken. De laatste twintig jaar zijn veel organisaties gaan praten over ‘talent management’. Ook onderwijsinstellingen gebruiken het woord talent in hun slogans en visiedocumenten. In de progressiegerichte aanpak gebruiken we het woord talent niet, onder andere omdat het onduidelijk is wat ermee bedoeld wordt en het gebruik ervan een statische mindset kan stimuleren. Progressie boeken kan beter zonder een focus op talent. Southwick et al beschrijven in hun recent verschenen onderzoeksartikel vijf studies naar de effecten van het gebruik van het woord talent.

Schriftelijke vragen ter voorbereiding van een gesprek kunnen de kwaliteit van dat gesprek ten goede komen. Een arbeidsdeskundige in onze training progressiegericht werken vertelde de afgelopen week dat zij tegenwoordig twee schriftelijke vragen aan haar cliënten mailt en aan hen vraagt om hun gedachten vast te laten gaan over die twee vragen.

Alternatieve nuttigheidsvragen kunnen van pas komen wanneer je wilt variëren in je vraagstelling. Laatst vroeg een deelnemer aan de training progressiegericht leidinggeven ons of het woord zinvol een goed alternatief was om te gebruiken in de nuttigheidsvraag.

Voorwaardelijke achting: een meta-analyse van Haines en Schutte (2022). Voorwaardelijke achting, ook wel genoemd conditionele liefde, kent twee verschijningsvormen, negatieve en positieve voorwaardelijke achting. Het zijn beide specifieke vormen van een controlling opvoedstijl. In deze meta-analyse keken de onderzoekers naar de relaties tussen beide vormen en geintrojecteerde regulatie, zelfwaardering, depressieve symptomen en verbondenheid.

Veel mensen die de progressiegerichte aanpak kennen benutten die in progressiegerichte zelfcoaching. Een mooi voorbeeld is de e-mail die ik een tijdje geleden ontving van iemand die de opleiding progressiegericht werken bij ons volgde.

Is het verstandig om de intrinsieke motivatie van mijn medewerkers te remmen, vroeg een leidinggevende in een training progressiegericht leidinggeven me deze week. Er waren medewerkers in zijn team die in zijn perceptie bepaalde werkzaamheden zo interessant en leuk vonden dat ze er veel te veel tijd in stopten (wat teveel geld kostte). In deze post een paar gedachten over deze vraag.