Ontkenning in een stuurgesprek. Een leidinggevende wilde even met me sparren. Hij had geprobeerd om een sturend gesprek te voeren met een van zijn medewerkers. Deze medewerker kwam vaak onvoorbereid naar overleggen met teamleiders, waardoor de overleggen erg inefficient verliepen. Het was de taak van de medewerker om de overleggen voor te bereiden en de teamleiders te adviseren. De leidinggevende had meerdere klachten over de medewerker gekregen van de teamleiders. Maar als de leidinggevende daarover in gesprek wilde gaan, kwam hij niet eens aan de stuurvraag toe, omdat de medewerker direct ontkende dat er een probleem was.

Ergernis als progressiebron. In een van onze trainingssessies deze week vertelde een leidinggevende dat ze zich soms ergert aan een medewerker en dat ze dat niet goed vindt van zichzelf. We reflecteerden op het benutten van ergernis als progressiebron.

Wanneer ga je dan straffen? Tijdens een training progressiegericht leidinggeven vroeg een leidinggevende dit aan ons. We behandelden tijdens die sessie het onderwerp van (herhaald) ongewenst gedrag.

Het onverplichte tussen verplichtingen neemt een uitzonderingspositie in. De opdracht waar geen cijfer voor wordt gegeven tussen alle opdrachten waarvoor wel cijfers worden gegeven. De training die niet verplicht is tussen alle trainingen die wel verplicht zijn gesteld. Twee voorbeelden waarbij het onverplichte tussen alle verplichtingen de uitzondering is.

Is het verstandig om de intrinsieke motivatie van mijn medewerkers te remmen, vroeg een leidinggevende in een training progressiegericht leidinggeven me deze week. Er waren medewerkers in zijn team die in zijn perceptie bepaalde werkzaamheden zo interessant en leuk vonden dat ze er veel te veel tijd in stopten (wat teveel geld kostte). In deze post een paar gedachten over deze vraag.

Hoe krijg je iemand positief? Die vraag kwam op in een groepje deelnemers aan de training progressiegericht werken gisteren. Ze hadden de ervaring dat het heel moeilijk was om gesprekspartners die zich negatief uiten en klagen positief te krijgen. Hier zijn wat reflecties rondom de vraag: hoe krijg je iemand positief?

Vermoedelijk is het in diverse contexten belangrijk om progressie te gaan boeken in het hanteren van agressie. Agressie kan onze samenleving tot stilstand doen komen, kan scholen onveilig maken en kan een treinreis tot een gevaarlijke activiteit reduceren. Veelvoorkomende manieren van reageren op agressie en geweld zijn het proberen te blijven praten met de agressor, het tolereren van de agressie en het autoritair en controlling onderdrukken van de agressor.

Deze podcast gaat over de logische consequentie-aanpak, die nuttig is bij herhaald ongewenst gedrag. In de uitzonderlijke omstandigheden waarin progressiegericht sturen niet leidt tot de gewenste progressie, is het belangrijk om logische consequenties te verbinden aan het ongewenste gedrag.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 11:45 — 9.9MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Spotify | Email | RSS

Ik vind dat ik iemand help als ik hem de waarheid zeg! De waarheid is in dit geval een negatief oordeel over de ander, vanuit je eigen perspectief gezien. In onze training Progressiegericht Trainen oefenen we met progressiegericht reageren op dit soort lastige uitingen. We doen dat via de werkvorm van contrasterend leren. Dat betekent dat we niet alleen kijken naar een progressiegerichte reactie, maar ook naar niet-progressiegerichte reacties. Zo leren deelnemers de contrasten beter herkennen en ontstaat een dieper begrip van de verschillen tussen effectieve en niet-effectieve manieren van reageren.

Het werkt (niet)! Wanneer deelnemers aan onze trainingen de progressiegerichte interventies in de praktijk gaan uitproberen en toepassen horen we vaak enthousiaste reacties: het werkt! Soms horen we ook: het werkt niet! Deze bijdrage behandelt vijf redenen waarom de progressiegerichte interventies werken of niet werken.