Leidinggeven in onzekere tijden. Wat kunnen leidinggevenden het beste doen in onzekere tijden? Hoe kunnen zij medewerkers helpen om ondanks alles toch geregeld een positieve innerlijke werkbeleving te ervaren?

Wat gaat beter? Dat is een progressiegerichte vraag die de gedachten van de cliënt in de richting van de bereikte progressie sturen. Wat zijn overwegingen bij de timing van die vraag?

Ergernis als progressiebron. In een van onze trainingssessies deze week vertelde een leidinggevende dat ze zich soms ergert aan een medewerker en dat ze dat niet goed vindt van zichzelf. We reflecteerden op het benutten van ergernis als progressiebron.

Ervaren racisme onder studenten. Oram et al (2023) doen in dit artikel verslag van de perceptie van psychologische basisbehoefte- bevrediging of -frustratie van ‘witte’ studenten en studenten die behoren tot een minderheidsgroep. De onderzoekers vroegen zich af of er een verschil zou zijn in de ervaringen van psychologische basisbehoeftenvervulling van ‘witte’ studenten en studenten uit minderheidsgroepen aan de universiteit.

Spiegelen is een fenomeen waarnaar je vanuit diverse invalshoeken kunt kijken. In onze training progressiegerichte feedback stelde een deelnemer de vraag of we in de progressiegerichte aanpak gebruik maken van spiegelen. In deze bijdrage enkele gedachten hierover.

De winst van onderpresteren. Geloven dat je slechter dan gemiddeld presteert zou wel eens een verborgen troef kunnen zijn voor welbevinden en groei. Whillans et al (2020) pleiten er in dit artikel voor om meer onderzoek te gaan doen naar het slechter-dan-gemiddeld-effect en ze introduceren een conceptueel model.

De negativiteitsbias gaat over de manier waarop mensen geneigd zijn om inkomende informatie te beoordelen en evalueren. Onbewust evalueren mensen doorlopend inkomende informatie. Ze kunnen die informatie positief interpreteren of negatief interpreteren. Die interpretatie gaat in eerste instantie zonder dat ons bewustzijn er aan te pas komt. In ons brein is te zien of wij een positief of een negatieve evaluatie creëren (P3 amplitudes).

Er (niet) over praten? In deze bijdrage beschrijf ik enkele invalshoeken met betrekking tot de keuze om problemen en zorgen al dan niet te bespreken. Vermoedelijk bestaat er een ‘sweet spot’ ten aanzien van er (niet) over praten.

Wanneer ga je dan straffen? Tijdens een training progressiegericht leidinggeven vroeg een leidinggevende dit aan ons. We behandelden tijdens die sessie het onderwerp van (herhaald) ongewenst gedrag.

Gisteren hadden we een sessie in de opleiding progressiegericht werken. In de groep zaten twee adviseurs. Ze hadden geleerd dat ze ‘hard op de inhoud, zacht op de persoon’ moesten communiceren. Een voorbeeld van zo’n communicatie zou kunnen zijn: “Kees, ik mag je heel graag, maar jouw aanpak van de vergadering is echt enorm slecht.” Echter, de ervaringen met deze manier van communiceren waren niet positief. De ontvanger van deze ‘zacht op de persoon, hard op de inhoud’-boodschap vertoonde vaak drie reacties: defensief worden, dichtklappen of in een consumptiehouding belanden.