“Helpen” is niet altijd de oplossing. Vaak proberen mensen situaties op te lossen door te helpen, terwijl deze hulp niet passend is. Leidinggevenden, collega’s, docenten en ouders lijken vaak te denken dat ze anderen moeten helpen, terwijl dat niet altijd de juiste aanpak is. Er zijn situaties waarin we andere acties moeten ondernemen om vooruitgang te boeken. In deze bijdrage bespreken we enkele situaties waarin we ervoor pleiten om niet te helpen.

Het werkt (niet)! Wanneer deelnemers aan onze trainingen de progressiegerichte interventies in de praktijk gaan uitproberen en toepassen horen we vaak enthousiaste reacties: het werkt! Soms horen we ook: het werkt niet! Deze bijdrage behandelt vijf redenen waarom de progressiegerichte interventies werken of niet werken.

Welkom ongevraagd advies is geen contradictio in terminis. Onderzoek van Kassirer et al geeft interessante denkstof voor adviseurs. In welke situaties is advies welkom en nuttig? Hoe ervaren de ontvangers van gevraagd of ongevraagd advies het advies en hoe kijken ze naar degene die hun het advies gaf?

Podcast: de nuttigheidsvraag. In 1999 volgde ik een opleiding SFBT (solution focused brief therapy) bij Insoo Kim Berg en Steve de Shazer en daar kwam ik voor het eerst in aanraking met wat Coert en ik later de nuttigheidsvraag zijn gaan noemen. Insoo begon haar sessies bijvoorbeeld met de vraag: ‘What needs to happen here today so that this conversation is useful to you?’ Het was in de jaren negentig een vraag die innovatief was in de therapie wereld. In plaats van allerlei diagnostische vragen te stellen stond de cliënt opeens aan het roer van het gesprek. Ik heb altijd in organisatiecontexten gewerkt en niet in therapie, maar zag al snel dat dit type vraag heel bruikbaar was in organisaties. In deze podcast ga ik in op het benutten van de nuttigheidsvraag in vier verschillende progressiegerichte rollen (helpen, sturen, instrueren, trainen/adviseren) en in vergaderingen en ga ik in op de precisie van formuleringen. Meer lezen over de nuttigheidsvraag en andere progressiegerichte interventies kan in dit boekje: 100 progressiegerichte interventies.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 11:59 — 10.3MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Spotify | Email | RSS

Zelfgekozen extrinsieke doelen, hoe kun je daar als progressiegerichte coach mee werken? Zelfgekozen doelen zijn immers autonoom gekozen doelen, dus dat zou goed moeten werken. Maar extrinsieke doelen werken juist niet zo goed omdat ze een gecontroleerde state of mind stimuleren. Is elk doel dat je cliënt zelf kiest goed? Of niet?

Overal waar mensen met elkaar vooruitgang willen of moeten bereiken is de progressiegerichte aanpak bruikbaar. Vandaar dat we in zoveel verschillende sectoren gevraagd worden om trainingen te komen verzorgen. In dit artikeltje beschrijf ik een paar rollen waarin de progressiegerichte aanpak gebruikt wordt.

Klik hier om meer te lezen

Van een arts verwachten we medisch specialistische kennis. Maar daarnaast is het evenzeer belangrijk dat de arts op een humane manier met zijn patiënten communiceert en omgaat. In dit en dit en dit stukje schreef ik al over shared decision making, als een manier om bij medische beslissingen zowel de kennis van de mogelijkheden als de voorkeuren van de patiënt leidend te laten zijn.

Klik hier om meer te lezen

Vandaag werkte ik met een groepje teamcoaches van een instelling in de gehandicaptenzorg. We reflecteerden aan de hand van het 4PR-model op welke rollen zij in welke situatie innamen. De vier progressiegerichte rollen zijn:Klik hier om meer te lezen

In het boek The wisest in the room, how you can benefit from social psychology’s most powerful insights, beschrijven de auteurs in vier hoofdstukken de belangrijkste inzichten uit sociaal psychologisch onderzoek en hoe de ‘wijste in de zaal’ die inzichten kan benutten. De highlights daarvan vat ik hier samen:Klik hier om meer te lezen

De laatste tijd kwam ik meerdere voorbeelden tegen die me deden denken aan het principe van ‘don’t ask, can’t tell’.

Klik hier om meer te lezen