Mijn deur staat op een kier… Stel dat een teamlid dit tijdens een teamsessie zegt, hoe kun je dan progressiegericht reageren? Afgelopen week op de vijfde dag van de training progressiegericht coachen sprak ik met de deelnemers hierover. Een paar gedachten die de revue passeerden zijn het waard om even te noemen.

Twee progressiegerichte interventies die een sterke combinatie vormen zijn normaliseren en een positieve verwachting creëren. Als mensen een probleem hebben, kunnen ze denken dat er iets mis is met hen. Ze hebben een probleem, maar daarnaast hebben ze een probleem met het feit dat ze een probleem hebben. Ze gaan zichzelf bijvoorbeeld zien als ziek of defect. Of ze gaan de context waarin ze functioneren ervaren als ziek of defect. Er is iets mis met mij. Door zo naar de situatie of jezelf te kijken wordt het probleem zwaarder en krijg je er een tweede probleem bij. Naast het lastige probleem is het feit dat je het probleem hebt ook nog eens een teken van zwakte of ziekte.

Klik hier om meer te lezen

Ouders die vermoeden dat hun tiener betrokken is bij online pesten doen er goed aan om hun reactie daarop bewust te kiezen. In dit artikel belicht ik wat ouders van de pestende tiener kunnen doen. Klik hier om meer te lezen

Een paar weken geleden vroeg iemand me in een training om een toelichting te geven op een stukje in mijn boek Progressiegesprekken waarin ik pleit voor een sceptische houding. Dit is dat stukje:

Soms weet je dat degene met wie je in gesprek gaat er geen zin in heeft. Bijvoorbeeld omdat die persoon naar je is toegestuurd, of omdat die persoon iets heeft fout gedaan.Klik hier om meer te lezen

Bij voorkeur aardig. En in elk geval niet onaardig, boos of gemeen. Dat is een van de kenmerken van de progressiegerichte gesprekstechnieken. Progressiegerichte communicatie kun je herkennen doordat:Klik hier om meer te lezen

Een tijdje geleden werkte ik met een team vertrouwensartsen werkzaam in de jeugdzorg. Ze wilden met elkaar beter leren omgaan met meningsverschillen. Aan de hand van de onderstaande invalshoeken kwamen ze op ideeën hoe ze dat wilden gaan bereiken. Daartoe vinkten ze elk aan welke invalshoek ze al benutten en welke invalshoek ze meer wilden gaan benutten in hun overleg en samenwerking.
Dit waren die invalshoeken:Klik hier om meer te lezen

Vind je het belangrijk dat je familieleden, collega’s en vrienden op 15 maart gaan stemmen? En realiseer je je dat preken afsteken over het belang van stemmen, of iemand een schulgevoel aanpraten of iemand proberen te overtuigen om te gaan stemmen risicovolle strategieën zijn? Lees dit stukje dan even.Klik hier om meer te lezen

Soms is een doel ononderhandelbaar. In onze maatschappij zijn er verwachtingen en grenzen (belasting betalen is bijvoorbeeld voor (vrijwel) iedereen verplicht). In organisaties, in de klas en in het gezin zijn er soms ook ononderhandelbare doelen. Het is niet de bedoeling om fraude te plegen, om in de klas zo luidruchtig te zijn dat anderen niet kunnen werken en in de meeste gezinnen is het de bedoeling dat ieder gezinslid zijn steentje bijdraagt aan in hetzelfde huis leven.Klik hier om meer te lezen

Een mechanisme dat het bereiken van een onderhandelresultaat flink in de weg kan zitten is reactive devaluation. Dat wil zeggen dat mensen in een onderhandelingssituatie of in een conflict een voorstel van de andere partij als minder gunstig beschouwen, dan wanneer datzelfde voorstel zou zijn gedaan door henzelf of door een derde. Het voorstel van de ander wordt snel gezien als strategisch manipulatief (op zijn best) of als oneerlijk, geniepig en als een poging je erin te laten lopen (op zijn slechtst).Klik hier om meer te lezen