Autonomie in een gezonde relatie is een interessante invalshoek die weinig aandacht krijgt in veel relatietherapieën. In een artikel van Anderson pleit de onderzoeker ervoor autonomie als een sleutel ingrediënt voor een gezonde relatie te gaan behandelen. Autonomie is hierbij trouwens niet het tegenovergestelde van gezamenlijkheid of saamhorigheid of verbinding. Autonomie is niet hetzelfde als individualisme en alleen maar je eigen zin willen doen. Anderson gaat eerst in op veilige hechting. In een gezonde relatie is namelijk sprake van veilige hechting.

Autonomieondersteuning bij mensen met beperkingen kan intuïtief verworpen worden als te moeilijk en niet mogelijk. Leerproblemen, sociaal-emotionele problemen en verstandelijke beperkingen lijken op gespannen voet te staan met autonoom functioneren. Nu is autonoom functioneren niet hetzelfde als onafhankelijk functioneren, maar problematisch gedrag kan worden gezien als aanleiding om de controle over te gaan nemen, te gaan straffen, belonen of psychologische druk te gaan inzetten.

In het boek Autonomy in adolescent development schrijven Pattal en Yang Hooper over keuzemogelijkheden en autonomie.

Drie concepten zijn relevant wanneer we het hebben over keuzemogelijkheden: het bieden van keuzes, het kiezen zelf en de subjectieve beleving van het hebben van keuzemogelijkheid.

In het boek Autonomy in adolescent development gaan Soenens et al in op onafhankelijkheid en autonomie. In psychologische theorieën over adolescentie is autonomie over het algemeen gedefinieerd als onafhankelijkheid of zelfstandigheid. Onafhankelijkheid gaat dan over de vraag in welke mate de adolescent beslissingen zelfstandig neemt, zijn eigen gedrag reguleert en voor zichzelf denkt.

Aan het einde van 2018 zijn hier drie reflectievragen. De derde van de drie reflectievragen aan het einde van 2018 is: hoe heb ik de behoefte aan autonomie van mezelf en anderen vervuld dit jaar? De eerste en de tweede reflectievraag vind je hier en hier

Klik hier om meer te lezen

Vorige week hoorde ik iemand zeggen, die iets over de psychologische basisbehoeften competentie, verbondenheid en autonomie had gehoord: ‘Het is altijd een gevecht tussen autonomie en verbondenheid. Je moet steeds kiezen: wil ik autonoom zijn en het alleen doen, of wil ik verbonden zijn en het samen doen’.
Hoewel het logisch klinkt, klopt het niet. Daarom dit stukje over: wat is autonomie, volgens SDT?Klik hier om meer te lezen

Zonder sturing en structuur, geen autonomie. In 1998 vroeg een productieorganisatie die probeerde met zelfsturende teams te gaan werken me om advies. De directeur van deze organisatie was al een tijdlang bezig met het op poten zetten van zelfsturende teams. Hij had van de teamleiders, teamcoaches gemaakt. Het liep totaal niet. Klik hier om meer te lezen

Slemp et al voerden een meta-analyse uit ten aanzien van autonomie-ondersteunend leiderschap.

Klik hier om meer te lezen

Ben je leidinggevende? Iedereen zit wel eens in een stuurrol. Leidinggevenden, docenten en ouders, maar ook HR-adviseurs, collega’s en medewerkers. Bij sturen gaat het – in tegenstelling tot bij coachen – niet primair om het doel van de ander, maar om je eigen doel. Je wilt dat de ander iets gaat bereiken of zich op een bepaalde manier gaat gedragen. In alle situaties waarin het de bedoeling is dat de ander een doel bereikt, gaat het om sturen. Hoe stuur je progressiegericht?

Klik hier om meer te lezen

Onderzoek in de zelfdeterminatietheorie laat consequent zien dat SDT interventies onder leraren positieve effecten hebben voor hun leerlingen en voor de leraren zelf.Klik hier om meer te lezen