Structuur in de opvoeding, Grolnick et al publiceerden een onderzoeksartikel over dit onderwerp. Ze keken zowel naar de manier waarop ouders een context creëerden waarin de behoefte aan competentie van het kind werd vervuld en ze keken ook naar de mate waarin de ouders de autonomie behoefte van het kind ondersteunden. Het onderzoek richtte zich op drie levensdomeinen van het kind: huiswerk en studeren, de tijd die het kind zonder ouderlijk toezicht doorbrengt en de verantwoordelijkheid voor huishoudelijke taken en voor verzorging van zichzelf.

Corona ZDT studie is een studie die sinds eind maart 2020 wordt uitgevoerd door een groep onderzoekers bij de UGent: Maarten Vansteenkiste, Bart Soenens, Joachim Waterschoot, Sofie Morbée en Branko Vermote van de sectie ontwikkelingspsychologie.

Wat werkt in Corona-communicatie? Hoe kun je het beste communiceren over gevaar voor de volksgezondheid? Wat werkt om de attitudes van mensen, de intenties om zich aan de maatregelen te houden en het daadwerkelijke gedrag van mensen te beïnvloeden? Moet het gevaar dan juist sterk benadrukt worden of is het beter niet te heftige beelden en boodschappen te verspreiden? Wanneer is een boodschap het meest overtuigend? En heeft de persoonlijkheid van de ontvanger invloed op hoe overtuigend de boodschap is? Zijn mensen die angstiger van aard zijn meer geneigd om boodschappen over Corona-gevaar serieuzer te nemen?

Er zijn gradaties in controlerend gedrag, van openlijke straffen tot heel subtiele uitingen. Bij openlijke straffen is het voor degene die het controlerende gedrag vertoont natuurlijk een duidelijke en bewuste keuze. Maar bij de meest subtiele uitingen gebeurt het controlerende gedrag vermoedelijk ook vaak onbewust. Bij alle controlerende gedragingen kan het trouwens best zo zijn dat de ‘controleur’ goede intenties heeft. Je zou de verschillende gradaties van controlerend gedrag op een subtiliteitscontinuüm kunnen plaatsen. Elk van de onderstaande gedragingen zijn controlerend van aard, maar ze verschillen van elkaar in subtiliteit.

Hoewel het onderzoek consequent laat zien dat een controlerende lesstijl negatieve consequenties heeft voor het leren, presteren, psychologische welbevinden en de fysieke gezondheid van leerlingen, hebben sommige docenten overtuigingen die toch leiden tot het adopteren van een autoritaire lesstijl.

Klik hier om meer te lezen

Autonoom functioneren binnen je liefdesrelatie. Kan dat en is dat iets goeds? De meeste theorieën die gaan over de kwaliteit van liefdesrelaties focussen op de behoeften aan intimiteit, veiligheid en responsiviteit.Klik hier om meer te lezen

Schlechty (2002) onderscheidt vijf niveaus van betrokkenheid van de student bij wat er gaande is in de klas:

1. Authentieke betrokkenheid—de student is verdiept in werk dat een duidelijke betekenis heeft voor hem en van directe waarde is (bijvoorbeeld het lezen van een boek over een onderwerp dat de student interesseert)
2. Rituele volgzaamheid—het werk heeft weinig of geen directe betekenis voor de student, maar er zijn extrinsieke resultaten of belangen waardoor de student betrokken blijft (bijvoorbeeld een cijfer dat nodig is voor een vervolgstudie)
3. Passieve volgzaamheid—de student ziet geen of weinig betekenis in het werk maar doet net genoeg omdat hij negatieve consequenties (zoals nablijven) wil ontlopen
4. Terugtrekking—de student is niet betrokken bij het werk en doet geen moeite om het werk te maken, maar valt anderen niet lastig en staat hen niet in de weg om te leren
5. Rebellie—de student weigert om het werk te doen en verstoort het leerproces voor anderen en probeert om andere dingen te gaan doen dan het werk dat hij moet doen

Deze niveaus van betrokkenheid sluiten enigszins aan bij het motivatie continuüm van Deci & Ryan, waarin ze onderscheid maken in motivatieniveaus. Het niveau van betrokkenheid van rebellie, terugtrekking en passieve volgzaamheid werkt niet zo goed in trainingssituaties. De deelnemer die een van die drie niveau van betrokkenheid ervaart, zal op zijn best niet zoveel leren en op zijn slechtst andere deelnemers in de weg zitten bij het leren.
Het niveau van authentieke betrokkenheid werkt zowel voor de deelnemer als voor de trainer of docent het best. De inhoud van het leren staat centraal, waardoor de trainingstijd benut kan worden waar die voor is: leren. Bij rituele volgzaamheid is er ook sprake van inspanning door de deelnemer, niet omdat die de inhoud zo interessant vindt, maar omdat hij een ander belang heeft bij het leren van wat er in de training aan de orde is. Deze vorm van betrokkenheid kan ook goed werken, zeker wanneer de structuur van de training dusdanig is dat er als vanzelf interesse voor het onderwerp aangewakkerd wordt. Rituele volgzaamheid kan ontstaan wanneer een medewerker ervoor kiest naar een training te gaan, niet uit interesse voor het onderwerp, maar omdat de medewerker begrijpt dat hij de kennis nodig heeft om zijn functie goed te kunnen blijven uitvoeren.
Verplichte trainingen, waar deelnemers niet daar toe willen, roepen rebellie, terugtrekking of op zijn best passieve volgzaamheid op. Dat zal weinig goeds opleveren. Jammer van het geld, de tijd en de energie van iedereen.
Er is een goed alternatief voor verplichte trainingen. Zie ook hier.