Was het nuttig of wat was nuttig? Laatst vroeg een interne trainer progressiegericht werken me feedback over een progressiesessie die zij gaat geven in haar organisatie. Ze had een hele goede progressiegerichte structuur bedacht voor haar online trainingssessie en wilde graag op microniveau feedback van me. Naar aanleiding daarvan hadden we het over de nuttigheidsvraag aan het einde van een sessie.
Verbetering van 5 fouten. Vorige week schreef ik deze post, waarin een trainer die progressiegericht wil communiceren vijf fouten maakt. Deze week de uitwerking van wat die fouten waren en hoe de trainer zijn interventies progressiegerichter had kunnen maken. De fout is vetgedrukt en per fout wordt een toelichting en een verbeterde progressiegerichte formulering gegeven.
Slaapverwekkend overleg, waarin de deelnemers de energie voelen wegsijpelen en reikhalzend uitzien naar het einde ervan. Overleg is niet alleen regelmatig slaapverwekkend, maar ook vaak irritant en frustrerend. Illustratief hiervoor was het verhaal dat een team me vorige week vertelde.
Afgelopen week begeleidde ik een themasessie rondom de relatie tussen motivatie, beoordelen & belonen. De medezeggenschap en het MT wilden een gezamenlijk kennisvertrekpunt hebben om beslissingen te gaan nemen over beoordelen en belonen die waren gebaseerd op wetenschappelijke kennis. Want iedereen had hetzelfde doel: wijze keuzes maken.
Een trainer die in zijn organisatie trainingen progressiegericht coachen verzorgt voor coaches in de organisatie, vroeg me een tijdje geleden tips om te oefenen met het uitvragen van eerdere successen. Welk pad kun je het best bewandelen wanneer je je gesprekspartner wilt helpen om eerdere successen te gaan zien en benutten voor de toekomst?
Vandaag las ik dat Bill Gates de control-alt-delete toetsencombinatie graag had willen terugdraaien. Of die toetsencombinatie voor onze computers beter niet in gebruik zou zijn genomen weet ik niet. Dat is niet mijn expertise. Maar een control-alt-delete knop voor onze onbruikbare gedachten en vooral voor gesprekken die de verkeerde kant op gaan zou misschien wel handig zijn.
Lisa Feldmann Barrett schreef het boek How emotions are made en hier en hier en hier schreef ik al over haar theorie van geconstrueerde emoties. Ik vroeg mij naar aanleiding van haar boek meerdere dingen af, waaronder hoe haar theorie zich verhoudt tot de theorie van de besmettelijkheid van emoties. Klik hier om meer te lezen
Wij gebruiken cookies op onze website om u de meest relevante ervaring te bieden door uw voorkeuren en herhaalbezoeken te onthouden. Door op "Accepteren" te klikken, stemt u in met het gebruik van ALLE cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.