Procescomplimenten aan 2-jarige voorspellen schoolprestaties 8-jarige? Gunderson et al (2018) deden longitudinaal onderzoek onder jonge kinderen. Dit onderzoek startte in 2013. De interactie tussen ouders en kinderen op 1-jarige, 2-jarige en 3-jarige leeftijd werd op video opgenomen. De video-opnames duurden 90 minuten en werden geanalyseerd op de mate waarin de ouders procescomplimenten gaven aan hun kind.

Kinderlijke verklaringen voor prestatieverschillen: wat is de intuïtieve theorie die kinderen hebben wanneer ze prestatieverschillen zien tussen mensen? Waardoor ontstaan prestatieverschillen, volgens jonge kinderen? En veranderen de verklaringen die kinderen geven wanneer ze ouder worden?

De klassieke theorie zegt dat er inderdaad sprake is van een leeftijdsafhankelijke verandering in die intuïtieve theorie, maar nieuw onderzoek van Muradoglu en Cimpian doet vermoeden dat er eerder sprake is van continuïteit in de manier waarop kinderen daarover denken.

Vier voordelen van focus op bereikte progressie. Heb jij dat ook weleens, dat je de hele dag druk bezig bent en aan het einde van de dag het gevoel hebt dat je niks bent opgeschoten? De meeste mensen kennen dit wel. Een dergelijk gevoel roept al snel een statische mindset bij je op: het idee dat verbetering in deze situatie niet mogelijk is en dat je vastzit. Je werkt heel hard, maar komt niet vooruit.

Reflecteren op je mindset, dat is een van de manieren waarop je een groeimindset bij jezelf kunt stimuleren en een statische mindset kunt ombuigen naar een groeimindset. Een groeimindset heeft veel voordelen en als je iets wilt of moet gaan leren, is een groeimindset een voorwaarde om vooruit te komen. Het herkennen van je eigen overtuigingen, je eigen mindset – is de start van het ontwikkelen van een groeimindset.

Progressiedoelen. Vooruit komen in steeds rijker worden of steeds beter worden in andere mensen aftroeven en ondermijnen is geen progressiedoel. Je komt dan wel vooruit, maar niet in een goede richting. Doelen zoals zo rijk mogelijk worden, een grotere auto hebben dan de buren en mooier worden dan iemand anders zijn extrinsieke doelen. Extrinsieke doelen nastreven blijkt ons welbevinden niet ten goede te komen, noch wanneer we het doel aan het bereiken zijn, noch wanneer we het doel hebben bereikt.

Het fundament van de groeimindset wordt in een onderzoeksartikel van MacNamara et al in twijfel getrokken. Hoe stevig is het fundament, zo vragen zij zich af in de titel van het artikel? De claims lijken wat hen betreft sterker dan het bewijs. Omdat in serieuze wetenschap fouten worden gezien als doel op zich is het belangrijk om de kritiekpunten in dit artikel goed te onderzoeken.

Onbegrensde progressie is het thema van twee boeken die ik recent las. Het ene boek is van Jo Boaler en het andere van Lois Letchford. Jo Boaler is professor of education aan Stanford University. Lois Letchford is gespecialiseerd in lesgeven aan kinderen die moeite hebben met lezen en schrijven.

In Nature is op 7 augustus 2019 een artikel verschenen waarin verslag wordt gedaan van een nationaal groeimindsetexperiment in de USA. Dit nationaal experiment laat zien waar een groeimindset leidt tot betere prestaties. Het onderzoek is onder leiding van David Yeager uitgevoerd door een onderzoeksteam van invloedrijke psychologen zoals Carol Dweck en David Paunesku.

Gaat mindsettheorie wel op voor adolescenten? Laatst hoorde ik iemand concluderen dat groeimindsetinterventies niet werken voor adolescenten en volwassenen. Zijn redenering was: omdat adolescenten een speciaal persoon willen zijn en gewaardeerd willen worden om wat ze doen, werken groeimindsetinterventies bij hen averechts. Volgens mij is deze conclusie slordig geformuleerd en klopt die niet.

Geeft niks dat je bent gezakt, je hebt wel goed je best gedaan. Dat zei Jurgens vader tegen Jurgen die was gezakt voor zijn natuurkunde-examen.

Is dit een goede manier van reageren?

Uit groeimindsetonderzoek blijkt dat dit soort inspanningscomplimenten averechts kunnen werken. De opmerking van Jurgens vader kan door Jurgen worden geïnterpreteerd als teken dat hij weinig aanleg heeft voor natuurkunde. Mensen die denken dat er een inverse relatie is tussen aanleg en inspanning blijken een inspanningscompliment voor een slecht resultaat te interpreteren als een teken van lage aanleg. En er zijn veel leerlingen die denken dat degenen die het beste in een vak zijn, degenen zijn die weinig hoeven te doen voor hoge cijfers.

Preciezer

Carol Dweck pleit daarom voor een preciezere vorm van complimenteren. Dus niet in het algemeen iemand complimenteren met zijn geleverde inspanning. Maar complimenteren op de inspanning die gerelateerd is aan de uitkomst of het leerproces. Dan wordt duidelijk dat het niet alleen gaat om inspanning, maar om effectieve inspanning. Immers, uren lang boven je natuurkundeboek hangen terwijl je niks begrijpt is wel veel inspanning maar weinig effectief. En een inspanningscompliment zou ertoe kunnen leiden dat Jurgen nog meer uren op dezelfde ineffectieve manier gaat blokken.

Wat had Jurgens vader beter kunnen zeggen?

In deze situatie is het geven van een compliment niet zo nuttig. Wel is het belangrijk om erkenning te geven voor wat Jurgen al heeft geprobeerd en wat hem al lukt. Jurgens vader had bijvoorbeeld kunnen zeggen: ‘Vervelend voor je! Ik heb gezien dat je er genoeg uren in hebt gestopt, dus ik vermoed dat de manier waarop je hebt gestudeerd nog niet effectief genoeg is. Heb je een idee hoe je effectiever kunt gaan studeren voor natuurkunde zodat je er meer van leert begrijpen en je resultaten dus ook gaan verbeteren?’

Drie samenhangende groeimindsetinterventies

Een interessante en veelbelovende reactie zou ook zijn geweest om de drie samenhangende groeimindsetinterventies te gebruiken.

Het gaat erom dat Jurgen betere leerstrategieën gaat vinden, hulp krijgt, feedback krijgt, doorgaat met inspanning leveren maar dan op een effectievere manier. Daartoe is Jurgen bereid wanneer hij zijn onvoldoende verklaart in termen van ‘ik begrijp het nog niet goed genoeg’, in plaats van ‘ik heb hier geen aanleg voor’.