Deelnemers aan onze training progressiegericht coachen moeten in het begin vaak wennen aan twee dingen. Het eerste is om progressiegerichte interventies toe te passen en het tweede is allerlei andere dingen die ze gewend zijn te doen weglaten. In die fase werkt het goed om de interventies letterlijk voor te lezen zoals we ze aanreiken en dan te kijken wat ze opleveren.
In progressiegerichte stuurgesprekken combineert de leidinggevende duidelijkheid over de progressieverwachting met een aansluitende en niet autoritaire wijze van communiceren. Dat de leidinggevende geen verwijten geeft en kritiek levert op de medewerker, werkt vaak snel en goed, omdat de medewerker direct kan nadenken over hoe hij aan de progressieverwachting gaat voldoen en zich niet hoeft te verdedigen tegen wantrouwen of negatieve oordelen. Soms gaat de medewerker zo snel mee, dat de leidinggevende er door verrast kan worden en zich zelfs kan afvragen of de medewerker soms sociaal wenselijke antwoorden aan het geven is. Klik hier om meer te lezen
Op de laatste dag van de training progressiegericht coachen stellen we de deelnemers vaak de vraag wat de training ze heeft opgeleverd. Dat is een interessante vraag voor zowel de deelnemers als voor ons.
De deelnemers reflecteren op nut en bruikbaar voor hen en brengen onder woorden wat ze interessant en bruikbaar vinden. Wij krijgen interessante feedback over de progressie die de deelnemers betekenisvol vinden en kunnen deze feedback benutten om ervoor de zorgen dat we deelnemers in onze trainingen in staat stellen om dergelijke betekenisvolle progressie te boeken.
Dit is het soort antwoorden dat we krijgen van deelnemers aan de training progressiegericht coachen:
De highlight deze week was een adviesgesprek dat ik had met een bestuurder en een directeur bedrijfsvoering, die een systeem van beoordelings- en functioneringsgesprekken wilden gaan opzetten maar twijfelden hoe ze dit op een progressiegerichte wijze konden invullen.Klik hier om meer te lezen
De zelfdeterminatietheorie is een veelomvattende theorie over motivatie. In dit artikel vind je een overzicht in vogelvlucht.
Deze week hadden we dag 2 van de training progressiegericht coachen. We oefenden via deliberate practice een progressiegericht intakegesprek met een leidinggevende die graag wilde dat er een medewerker van hem werd gecoacht.
Intrinsieke motivatie kenmerkt zich door optimale uitdaging die de persoon vrijwillig aangaat. In dit en dit artikel kun je een aantal factoren lezen dat de intrinsieke motivatie ondermijnt. Daarnaast is het interessant om het onderscheid te kennen tussen actiekeuze en optiekeuze.Klik hier om meer te lezen
Beoordelingen werken, zo blijkt uit onderzoek, vaak negatief op de intrinsieke motivatie omdat ze een controlerende stance oproepen in de beoordeelde. Positieve beoordelingen hebben dat negatieve effect op intrinsieke motivatie vanwege de perceptie van control (zie ook hier). Negatieve beoordelingen hebben een nog sterker negatief effect op de intrinsieke motivatie, vanwege een ervaren gebrek aan autonomie en competentie.
Uit de zelfdeterminatieonderzoeken blijkt dat beloning voor het gedurende een bepaalde tijd bezig zijn met een taak (engagement contingent) de intrinsieke motivatie voor die activiteit verlaagt.
Mensen die in staat zijn om hun emotionele ervaringen fijnmazig en in detail onder woorden te brengen, lopen minder kans overweldigd te worden in stressvolle situaties. Dat komt door een sequentie van gebeurtenissen, zoals beschreven door Kashdan et al, 2010.Klik hier om meer te lezen