Podcast: progressiegerichte lesaanpak. In deze podcast ga ik in op de ontwerpcriteria van een progressiegerichte les. Deze ontwerpcriteria zijn zowel bruikbaar bij het ontwerpen van een les op bijvoorbeeld een lagere school, middelbare school, mbo of hoger onderwijs als bij het ontwerpen van trainingen.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 12:52 — 11.0MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Spotify | Email | RSS

Academische verwachtingen is een term die de onderwijspsycholoog Schunk gebruikt, en die aansluit bij de term mindset van Carol Dweck. Academische verwachtingen zijn overtuigingen ten aanzien van wat de persoon kan leren en bereiken.

In het boek Autonomy in adolescent development schrijven Pattal en Yang Hooper over keuzemogelijkheden en autonomie.

Drie concepten zijn relevant wanneer we het hebben over keuzemogelijkheden: het bieden van keuzes, het kiezen zelf en de subjectieve beleving van het hebben van keuzemogelijkheid.

In ‘Contemporary theories of learning’ beschrijft Illeris een leertheorie. Hij definieert leren als volgt: leren is elk proces dat in levende organismen leidt tot permanente verandering van capaciteiten, waarbij dat proces niet uitsluitend afhangt van biologische rijping (Illeris, 2007).

Progressiegericht leidinggeven is autonomie-ondersteunend en motiverend leidinggeven, gebaseerd op de zelfdeterminatietheorie, de groeimindsettheorie, de theorie van positieve innerlijke werkbeleving, de theorie van deliberate practice en psychologische principes zoals het reciprociteitsprincipe. Een meta-analyse naar autonomie-ondersteunend leiderschap liet de grote voordelen ervan zien.

Klik hier om meer te lezen

Momenteel lees ik het boek Deep Learning, engage the world change the world van Fullan, Quinn en McEachen (2018). Het boek stelt dat ‘Deep Learning’ het nieuwe doel moet worden van educatie.Klik hier om meer te lezen

Progressiegesprekken. De intentie om betekenisvolle progressie te boeken. Dit boek is in oktober 2017 verschenen en hier te bestellen.

Achterflaptekst

Een goed gesprek geeft veel voldoening. Als je goed in gesprek bent met anderen, versterkt dat jullie perceptie van verbondenheid. Na afloop van een dergelijk gesprek hebben jullie meer energie en allerlei creatieve ideeën. Je voelt je dan competent, autonoom en verbonden en je bent optimistisch gestemd. Zowel tijdens het gesprek als na afloop, ervaar je dat je betekenisvolle progressie aan het boeken bent. Om dit soort gesprekken te kunnen voeren heb je zowel kennis als vaardigheden nodig. Kennis, zodat je weet wat werkt in gespreksvoering en vaardigheden om die kennis te vertalen naar wat je wel en niet zegt. Dit boek voorziet in beide. Met dit boek vergroot je namelijk zowel je kennis over wat werkt, als je praktische vaardigheden.
Het boek schakelt telkens tussen praktische voorbeelden en dialogen en theorie. Zo krijg je als leidinggevende, coach, docent, ouder, collega en in het dagelijks leven een aanpak in handen waarmee je progressiegesprekken kunt voeren. Eenvoudige gesprekken waarin je betekenisvolle progressie boekt.
De inhoudsopgave van het boek ziet er zo uit:Klik hier om meer te lezen

Autonome motivatie is dus een kwalitatief veel betere motivatie dan gecontroleerde motivatie (zie ook hier), dus hoe kunnen docenten en ouders autonomie-ondersteunend omgaan met de student? Klik hier om meer te lezen

Deze week zag ik de prachtige documentaire ‘Dancer’. Als je naar deze documentaire kijkt door de ogen van de zelfdeterminatietheorie en met kennis over deliberate practice, dan zie je schrijnende en indrukwekkende voorbeelden van hoe graag mensen autonoom willen functioneren en hoe ver mensen kunnen komen als ze van jongs af aan zichzelf onderdompelen in deliberate practice. De documentaire volgt het leven van Sergei Polunin en toont de effecten die de keuzes van zijn vader, moeder en oma in zijn perceptie hebben gehad op zijn relatie met dansen. Sergei is een gedreven dancer. Klik hier om meer te lezen

Emotieregulatie is een enorm populair construct, waarvan het wetenschappelijk bestaan behoorlijk twijfelachtig is. Dit artikel reflecteert op verschillende basisassumpties van vier theorieën die van elkaar verschillen ten aanzien van hun perspectief op emoties en emotieregulatie.

Klik hier om meer te lezen