Foto: Walter Schlundt Bodien

Artikelen over de samenleving in 2024. Dit jaar heb ik 93 artikelen geschreven op dit blog. Die gingen om thema’s zoals welbevinden, motivatie, leiderschap, groeimindset, ouderschap, de samenleving en gesprekstechnieken. In deze post een overzicht van de artikelen over de samenleving.

Progressie

De progressiegerichte benadering heeft niets te maken met progressieve politiek. Het gaat in de benadering niet om conservatief of progressief, links of rechts. De progressiegerichte benadering is een verzameling van overtuigingen over wat progressie is en hoe we betekenisvolle progressie kunnen bereiken, zowel op het microniveau van bijvoorbeeld gespreksvoering als op het mesoniveau van teams en organisaties en het macroniveau van samenlevingen. De benadering is in de afgelopen 25 jaar ontwikkeld door Coert Visser en mij en is nog steeds in ontwikkeling. Hoewel bescheidenheid past als het gaat om hoe we betekenisvolle progressie op macroniveau kunnen bereiken, gaf 2024 aanleiding om er iets over te schrijven.

Wie zwijgt stemt toe

De extreme minderheidsmening wordt vaak het meest gehoord omdat die het luidst wordt verkondigd. En dat terwijl de gematigde mening juist de meerderheid vormt. Dat zien we volgens mij ook in onze samenleving en in die van een aantal andere samenlevingen, zoals de USA. Doordat de gematigde meerderheid wegvalt in de luide kakofonie van extreme meningen, lijkt het net alsof die meerderheid het toch eens zou zijn met de minderheid. Wie zwijgt stemt immers toe. Er is echter veel meer constructiviteit in onze samenleving dan het lijkt als we talkshows, twitter, politieke ‘debatten’ en agressieve demonstraties moeten geloven. Om betekenisvolle progressie te kunnen boeken moeten we de stem van de meerderheid meer laten horen en beseffen dat we meer invloed hebben dan we denken.

Leugenaars

Iets wat me erg in verwarring brengt is hoe het kan dat mensen in een democratie ervoor kiezen om op leugenaars te stemmen. Natuurlijk zijn er veel onderwerpen waar je genuanceerd naar kunt kijken en waarbij je conclusies afhangen van naar welk deel van de werkelijkheid je kijkt. Dat zal een deel van de verklaring zijn waarom mensen op leugenaars stemmen. En ongetwijfeld spelen twee fundamentele overtuigingen over de werkelijkheid (biases) hierbij ook een grote rol.

Feiten en domheid

Daarbij is het lastig om feiten en leugens van elkaar te onderscheiden. Het onderscheid tussen die twee herkennen vraagt meer dan de oppervlakkig koppen en twitterberichten ons vaak doen geloven. In hoe migratie echt werkt worden bijvoorbeeld mythes ontkracht die veel wijdverspreide leugens onderuit halen. Niemand is verheven boven het tot onjuiste conclusies komen en iedereen kan in de valkuil stappen van fake news, ook terwijl het juist diens intentie is om tot eerlijke conclusies te komen. Maar soms hebben mensen geen goede intenties en in deze bijdrage wordt een politieke strategie beschreven van geveinsde domheid. Daarbij beschrijf ik een paar mogelijkheden waarop we zelf tegenmaatregelen kunnen nemen tegen die verwerpelijke strategie van geveinsde domheid.

Nederlandse taal voor anderstaligen

Het is een basisbehoefte van mensen om te behoren tot een sociale groep en om een bijdrage te leveren die waardevol is in die sociale groep (verbondenheid). Die behoefte heb ik ook. Ik geef er bijvoorbeeld uiting aan via het samen met Coert Visser verzorgen van trainingen in progressiegericht werken, via het schrijven van artikelen over progressiegerichte thema’s en via interacties in mijn dagelijks leven. In 2024 heb ik er ook voor gekozen om naast mijn werk soms online Nederlandse les te geven aan hoogopgeleide anderstalige vluchtelingen en expats. Want de taal spreken en begrijpen is een voorwaarde om je thuis te kunnen gaan voelen in je sociale groep. En juist investeren in integratie van mensen die in Nederland zijn komen wonen is wat mij betreft een tegenmaatregel die hard nodig is. Zodat we uiteindelijk voldoende dezelfde taal spreken en het niet meer zo draait om ‘jouw land’ en ‘mijn land’ en ‘jouw cultuur’ en ‘mijn cultuur’. Dan zijn we mensen in dezelfde wereld, die samen verantwoordelijk zijn om betekenisvolle progressie te boeken.