Verbondenheid en leidinggeven. Verbondenheid is een van de drie psychologische basisbehoeften die alle mensen hebben. Leidinggevenden kunnen hun effectiviteit vergroten door zich bewust te zijn van deze basisbehoefte en door te weten hoe ze hiermee rekening kunnen houden in hun dagelijkse interacties met medewerkers.

Waarop richt zich onze basisbehoefte: verbondenheid of relatie? De drie basisbehoeften die de SDT beschrijft zijn de behoefte aan autonomy, competence en relatedness. In sommige literatuur wordt die laatste behoefte in het Nederlands vertaalt met ‘relatie’. Die term is volgens mij niet precies genoeg. De preciezere term is ‘verbondenheid’.

Aan het einde van 2018 zijn hier drie reflectievragen. De tweede van de drie reflectievragen aan het einde van 2018 is: hoe heb ik de behoefte aan verbondenheid van mezelf en anderen vervuld dit jaar? De eerste en de derde reflectievraag kun je hier en hier vinden.

Klik hier om meer te lezen

Verbondenheid betekent de perceptie dat je wordt gewaardeerd en gerespecteerd binnen je sociale groep en dat je een bijdrage levert die belangrijk wordt gevonden door jezelf en anderen. Klik hier om meer te lezen

Mensen staan meer open voor het leren van fouten en kunnen beter omgaan met falen als ze zich persoonlijk geaccepteerd en ondersteund voelen. Kumashiro en Sedikes (2005) gaven studenten een intellectueel moeilijke test. Ze werden gevraagd om ofwel te denken aan iemand met wie ze een negatieve relatie hadden, een neutrale of een positieve. Zij die aan een positieve relatie dachten hadden de meeste belangstelling in feedback, ook als die feedback negatief was. Baldwin (1994, 1996) toonden in diverse onderzoeken aan dat als mensen zich veilig voelden in een relatie, ze meer openstonden voor feedback en beter konden omgaan met falen dan wanneer ze zich onveilig voelden. Voor docenten, trainers, ouders, collega’s en leidinggevenden is dit belangrijk: zorg voor een positieve relatie met degene aan wie je feedback geeft als je wilt dat die persoon kan leren van de feedback.

C’est le ton qui fait la musique. Vrijders et al onderzochten hoe de toon waarop iets gezegd wordt ervaren door kleuters en volwassenen. Ze maakten daarbij onderscheid tussen een toon van autonomieondersteuning en een toon van controle. Hoe ervaren mensen een controlerende toon, hoe bereid zijn ze tot samenwerking en hoe dichtbij voelen ze zich dan bij de spreker? En wat is het verschil met een autonomieondersteunende toon?

Innovatief werkgedrag en autonomie. Papachristopoulos et al (2024) deden correlationeel onderzoek naar de rol van een causaliteitsoriëntatie en innovatief werkgedrag. Dit onderzoek kan het denken over hoe organisaties innovatief werkgedrag kunnen stimuleren voeden. Want als innovatie belangrijk is voor de organisatie, wat kunnen beleidsmakers dan het beste doen om innovatief werkgedrag te bewerkstelligen? Een systeem van bonussen en beoordelingen optuigen waarin innovatief werkgedrag wordt beloond? Of is er een eenvoudiger manier om innovatief werkgedrag mogelijk te maken?

Nut(teloosheid) van kennismaking. In veel trainingen wordt bij de start tijd besteed aan kennismaking. Deelnemers verwachten ook dat dit zal gaan plaatsvinden en kunnen verbaasd zijn wanneer de trainer geen ‘kennismakingsrondje’ doet. Toch is het achterwege laten van kennismaking soms de beste keuze. En wanneer er wel kennismaking gewenst is, zijn er betere alternatieven dan het kennismakingsrondje.

De bron van ondersteuning. In een meta-analyse van Slemp et al (2024) geven de onderzoekers antwoorden op vier vragen. In deze bijdrage een paar conclusies ten aanzien van de derde en vierde onderzoeksvraag: Vraag 3.  Verklaren competentie- en verbondenheidsondersteunende interpersoonlijke gedragingen incrementele variantie in basisbehoeftevoldoening bovenop effecten van autonomieondersteuning? Vraag 4. In hoeverre zijn de voordelen van ondersteuning voor basisbehoeften additief over verschillende bronnen van ondersteuning? Specifiek, hoe vergelijken laterale bronnen van interpersoonlijke ondersteuning met de meer breed besproken verticale bronnen van ondersteuning?

In een meta-analyse van Slemp et al (2024) geven de onderzoekers antwoorden op vier vragen. In deze bijdrage een paar conclusies ten aanzien van de tweede onderzoeksvraag: Variëren associaties met behoefteondersteunend interpersoonlijk gedrag naargelang de cultuur, de gebruikte meetinstrumenten, het toegepaste onderzoeksdomein, of de bron van ondersteuning?