Welke manier van het monitoren van progressie werkt goed? En is het sowieso belangrijk om je progressie te monitoren? Mensen stellen zichzelf regelmatig kleinere of grotere doelen. Die doelen kunnen op van alles betrekking hebben, zowel privé als werkgerelateerd. Denk maar aan een doel om je hardloopprestaties te verbeteren of om een nieuwe studie op te pakken of om af te vallen of te investeren in je vriendschappen en ga zo maar door.

Podcast: monitoren van progressie. In deze aflevering van de Podcast progressiegericht werken leg ik in 8 minuten iets uit over

• intrinsieke en extrinsieke doelen
• het struisvogel-effect
• het progressieprincipe
• de meta-analyse naar onderzoeken op het gebied van het monitoren van progressie
• vijf aanknopingspunten voor wat werkt bij het monitoren van progressie

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 8:36 — 7.5MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Spotify | Email | RSS

Ontwerpcriteria progressiegericht trainen. De oefeningen in een progressiegerichte training benutten een aantal belangrijke ontwerpprincipes die ervoor zorgen dat deelnemers optimaal leren en hun kennis en vaardigheden kunnen ontwikkelen. In dit artikel beschrijf ik een aantal van deze principes en geef ik voorbeelden van hoe ze toegepast kunnen worden.

Zelf-monitoring van progressie bleek in een onderzoek van Conroy et al (2023) te leiden tot meer fysieke activiteit dan gedragsfeedback. Veel mensen willen graag voldoende stappen zetten op een dag en voldoende fysiek actief zijn gedurende de week. Ze streven dan naar ongeveer 7500 stappen per dag en 150 minuten gematigd tot gemiddelde fysieke inspanning (100 stappen per minuut) in een week. Conroy et al onderzochten hoe mensen ertoe kunnen komen om hun fysieke activiteit meer in de richting van dat streven te krijgen. Het monitoren van progressie blijkt belangrijk te zijn voor het daadwerkelijk boeken van progressie.

Vandaag is het Handboek Progressiegericht Leidinggeven verschenen. We vierden de verschijning ervan met leidinggevenden die de progressiegerichte aanpak benutten in hun werk en die we daarover interviewden.

Stagnatievragen en progressievragen: een van de manieren waarop we anderen kunnen activeren is door vragen te stellen. Wanneer we een vraag stellen aan onze gesprekspartner wordt die uitgenodigd om te gaan nadenken en eigen ideeën te gaan ontwikkelen. Een vraag heeft een ander effect dan een stelling. Als we een stelling op ons af krijgen dan gaan we beoordelen of we het met die stelling eens of oneens zijn. We gaan zelf ook stelling nemen; we vinden het goed of slecht.

Progressiegerichte gespreksafsluitingen zijn subtiel in het creëren van een positieve verwachting dat progressie waarschijnlijk is. Afgelopen dinsdag tijdens dag twee van de training progressiegericht coachen oefenden de deelnemers via deliberate practice een progressiegericht coachingsgesprek. We zoomen hierbij op microniveau in op formuleringen. Bij de afsluiting van het coachingsgesprek kwamen de diverse formuleringen voorbij die elk een ander effect teweeg brengen bij de cliënt.

Progressiewandeling: ook op afstand een bruikbare manier om de drie psychologische basisbehoeften te vervullen. Zowel collega’s onderling als leidinggevenden in gesprek met medewerkers kunnen hier iets aan hebben. Beide gesprekspartners kunnen natuurlijk samen gaan wandelen, maar het is ook heel goed werkbaar om allebei in je eigen omgeving te wandelen en telefonisch contact te hebben tijdens de wandeling.

50 Progressievragen kunnen je helpen om je eigen progressie bij te houden. Het blijkt dat mensen geneigd zijn om hun aandacht te laten uitgaan naar problemen, naar dingen die ze moeten doen, dingen die er niet lekker lopen. En dat mensen al snel vergeten wat ze die dag allemaal hebben gedaan, of dat jaar, of die week. Op zich is dat niet zo erg, immers als je aandacht uitgaat naar wat je nog te doen hebt dan besteed je je tijd en energie aan dingen die er nog moeten gebeuren. Maar je daarnaast bewust zijn van je progressie heeft allerlei voordelen.

Vier voordelen van focus op bereikte progressie. Heb jij dat ook weleens, dat je de hele dag druk bezig bent en aan het einde van de dag het gevoel hebt dat je niks bent opgeschoten? De meeste mensen kennen dit wel. Een dergelijk gevoel roept al snel een statische mindset bij je op: het idee dat verbetering in deze situatie niet mogelijk is en dat je vastzit. Je werkt heel hard, maar komt niet vooruit.