Daar word je hard van

Daar word je hard van. Laatst opperde iemand de volgende overweging: ‘Omdat in de werkwereld zoveel wordt gestuurd op gecontroleerde motivatie, moeten we misschien onze kinderen daar van jongst af aan al aan laten wennen door ze gecontroleerd op te voeden en onderwijs te geven’.

Voorbereiden

Immers, de hele wereld is hard en als ze in hun eerste baan terecht komen zullen ze gecontroleerd worden door hun leidinggevenden, procedures en regels in de organisatie, prestatiebeoordelingen krijgen, misschien prestatiebeloning…Dus al die control mechanismen komen ze dan tegen. Zouden we ze niet beter daarop kunnen voorbereiden door ze er alvast aan te laten wennen?

Daar word je hard van

Als we kinderen nu van jongst af aan laten wennen aan beloningen, straffen, conditioneel respect en voorwaardelijke achting, dan schrikken ze niet zo als ze eenmaal in de grote boze wereld terecht komen. Dan hebben we ze dus eigenlijk beschermd tegen een shock en zijn we in de opvoeding en in onderwijs behulpzaam geweest. Van nare ervaringen word je immers hard?

Goede intenties

Deze persoon had goede intenties. Hij zag in dat psychologisch floreren mogelijk wordt wanneer er sprake is van autonome motivatie, en dus wanneer de psychologische basisbehoeften worden vervuld EN niet worden gefrustreerd of onvervuld. Maar omdat hij tegelijkertijd zag hoe frequent controlling mechanismen worden ingezet om mensen in beweging te krijgen en hoe vaak juist die psychologische basisbehoeften worden gefrustreerd, wilde hij kinderen daartegen in bescherming nemen door ze er juist aan bloot te stellen.

Afharden werkt averechts

Maar helaas werkt het niet zo dat kinderen positieve vruchten plukken van een controlling opvoed- en onderwijsstijl. Psychologische controle leidt juist tot antisocialiteit en tot belemmering van de internalisatie van normen en waarden. Zodra de controle wegvalt, valt de motivatie voor het gedrag weg. Kinderen worden zo op de verkeerde manier hard. Ze raken minder sociaal aangepast, minder betrokken bij de samenleving en hun eigen welbevinden neemt af. Wat een prijs om te betalen…

Daar word je bang en boos van

Kinderen worden bang en boos en opstandig van een gecontroleerde opvoedstijl en onderwijsstijl. Uit dit experimenteel onderzoek blijkt dat een schop onder je kont wel leidt tot snelle gedragsaanpassing op korte termijn, maar die gedragsaanpassing op langere termijn juist ondergraaft. Dat ik je onder druk zet is voor je eigen bestwil, is dan ook een veelvoorkomende onjuiste overtuiging. Als we iets goeds willen betekenen voor onze kinderen en voor onze samenleving, doen we er beter aan om van jonst af aan condities te creëren waarbinnen mensen kunnen floreren.