In een van onze trainingen progressiegericht coachen de afgelopen weken, hoorde ik dat een studentbegeleider op een universiteit deliberate practice gebruikt in de thesisbegeleiding van zijn studenten. Dat werkt heel goed en motiverend.
Lesbezoeken door docenten onderling worden in veel onderwijsinstellingen gebruikt. In een grote onderwijsinstelling gebruiken de docenten nu een eenvoudig systeem van progressiegerichte lesbezoeken.Klik hier om meer te lezen
Een interessante reflectie deze week in de training progressiegericht coachen was de volgende. Progressiegerichte coaches formuleren hun vragen en interventies zo eenvoudig mogelijk en maken daarbij gebruik van beproefde standaardformuleringen.
Deelnemers aan onze training progressiegericht coachen moeten in het begin vaak wennen aan twee dingen. Het eerste is om progressiegerichte interventies toe te passen en het tweede is allerlei andere dingen die ze gewend zijn te doen weglaten. In die fase werkt het goed om de interventies letterlijk voor te lezen zoals we ze aanreiken en dan te kijken wat ze opleveren.
Op de laatste dag van de training progressiegericht coachen stellen we de deelnemers vaak de vraag wat de training ze heeft opgeleverd. Dat is een interessante vraag voor zowel de deelnemers als voor ons.
De deelnemers reflecteren op nut en bruikbaar voor hen en brengen onder woorden wat ze interessant en bruikbaar vinden. Wij krijgen interessante feedback over de progressie die de deelnemers betekenisvol vinden en kunnen deze feedback benutten om ervoor de zorgen dat we deelnemers in onze trainingen in staat stellen om dergelijke betekenisvolle progressie te boeken.
Dit is het soort antwoorden dat we krijgen van deelnemers aan de training progressiegericht coachen:
De highlight deze week was een adviesgesprek dat ik had met een bestuurder en een directeur bedrijfsvoering, die een systeem van beoordelings- en functioneringsgesprekken wilden gaan opzetten maar twijfelden hoe ze dit op een progressiegerichte wijze konden invullen.Klik hier om meer te lezen
Intrinsieke motivatie kenmerkt zich door optimale uitdaging die de persoon vrijwillig aangaat. In dit en dit artikel kun je een aantal factoren lezen dat de intrinsieke motivatie ondermijnt. Daarnaast is het interessant om het onderscheid te kennen tussen actiekeuze en optiekeuze.Klik hier om meer te lezen
De adolescentie is een periode waarin de jongere proberen te begrijpen wie ze zijn en maken ze allerlei keuzes voor wat betreft hun toekomstige leven. Om die keuzes goed te kunnen maken heeft de jongere een redelijk goed idee nodig ten aanzien van wat hij wil bereiken (zijn levensdoelen) en welke carrière hij wil gaan volgen (en dus studiekeuze).
In 2014 verscheen mijn eerste boek over progressiegericht werken, met daarin het onderstaande progressiemodel:
Affectief realisme is het fenomeen dat mensen zogenaamde feiten in hun wereld denken te ervaren die eigenlijk worden gecreëerd door ons affect. De theorie van geconstrueerde emoties, die Lisa Feldman Barrett beschrijft in haar boek How emotions are made, geeft een andere uitleg aan onze ervaringen van emoties. In dit stukje ga ik in op het zogenaamde affectief realisme dat Feldman Barrett beschrijft.Klik hier om meer te lezen