Voorbij Covid-verveling. Waterschoot et al deden onderzoek waaruit interessante tips komen voor hoe mensen zichzelf kunnen bevrijden van verveling in Covid-lockdown tijden. Ze ontdekten dat mindfulness helpt om minder last te hebben van verveling en een hogere levenskwaliteit te ervaren. Naast de kwaliteit van je eigen motivatie voor je acties blijkt dat decentreren (of juist tobben) psychologische mechanismen zijn die hierbij een rol spelen.

Verveling

Verveling ontstaat wanneer er discrepantie is tussen de huidige betekenisloze situatie en een gewenste, meer betekenisvolle situatie. Mensen kunnen zich bewust worden van hun verveling wanneer zij zich focussen op hun innerlijke staat. Via een proces genaamd decentrering besteden mensen dan oordeelloos aandacht aan hun gedachten en gevoelens. Decentreren gaat samen met grotere levensvreugde en zelf-regulatie. Maar mensen kunnen ook mentale activiteit gaan verrichten die niet zo effectief is, en dat is dat ze gaan tobben. Ze raken dan verward in hun eigen gedachten, en draaien zichzelf in cirkeltjes vast. Tobben gaat samen met negatieve emoties, emotionele uitputting en een gebrek aan zelfregulatie (geen idee wat te doen).

Twee paden

In de studie keken de onderzoekers naar twee paden:

  1. een pad van bewustzijn: je kunt je in meerdere of mindere mate bewust zijn van je eigen innerlijke staat
  2. en een pad van zelf-motivatie: je kunt autonoom gemotiveerd zijn voor je gedrag of juist gecontroleerd gemotiveerd of geen regulatie-strategie hebben (kortom, de kwaliteit van je motivationele strategieën)

De eerste hypothese was dat mindfulness geassocieerd zou zijn met minder verveling in Covid-tijden en tot hoger welbevinden. En dat dit tot stand zou komen door een proces van decentreren en autonome motivationele strategieën. De tweede hypothese was dat een lagere staat van bewustzijn (minder mindful) geassocieerd zou zijn met meer tobben en minder effectieve motivationele strategieën (bijvoorbeeld acties ondernemen waaraan gecontroleerde motivatie ten grondslag ligt of afwezigheid van zelfregulatie-strategieën).

Metingen

De onderzoekers keken in het onderzoek naar mindfulness, tobben en decentreren, motivationele zelfregulatie, welbevinden, verveling en algemene levenskwaliteit. In een onderzoek onder ongeveer 1500 respondenten bleken de onderstaande relaties (SMS= self motivating strategies).

How to unlock myself from boredom, Waterschoot et al 2021

Conclusies

In Covid-lockdown tijden rapporteren mensen over het algemeen dat ze zich meer vervelen en dat de kwaliteit van hun leven lager is geworden. Dit onderzoek van Waterschoot et al keek naar de psychologische mechanismen die voorspellen hoe goed mensen met deze stressvolle omstandigheden weten om te gaan. Er werd specifiek gekeken naar twee verschillende paden.

Een pad van tobben of juist decentreren en een pad van effectieve of niet effectieve motivationele zelf-regulatie strategieën (autonome motivatie versus gecontroleerde of amotivatie). Daarbij gingen de onderzoekers ervan uit dat mensen die effectieve zelfregulatie toepassen (frequent decentreren en autonome motivationele strategieën adopteren) dat weten te bereiken via mindfulness en dat die mindfulness ze ook zou beschermen tegen ineffectieve manieren van omgaan met de stressoren van de lockdown.

Mindfulness

Er blijkt uit dit onderzoek een duidelijke relatie te zijn tussen mindfulness en verveling. Een effectieve manier van omgaan met de Covid-lock down tijden is om even bewust uit te zoomen, vanaf een afstandje naar jezelf te kijken en vervolgens gerichte acties uit te zetten waar je achter staat. Verveling gaat gepaard met weinig bewust zijn van je eigen innerlijke staat, je gevoelens en gedachten, en soms simpelweg de eerste de beste actie ondernemen die in je opkomt zonder dat die actie echt helpt tegen de verveling (bijvoorbeeld de TV aandoen of op je telefoon scrollen).

Voorbij Covid-verveling

Deze week vertelden twee mensen mij hoe zij effectief omgaan met de Covid-lock down verveling.

De ene persoon had gemerkt dat hij de neiging had op de bank te hangen en de tv aan te doen als hij zich eigenlijk verveelde en moe was na een werkdag. Hij kreeg daar echter niet altijd energie van en regelmatig werd hij er juist lamlendiger door. Hij had op een frisse ochtend voor zichzelf een lijstje opgesteld met tips aan zichzelf voor verveelmomenten. Als hij moe was en zich verveelde pakte hij dat lijstje er even bij (als, dan-plan). In plaats van gedachteloos de tv aan te doen liet hij zich inspireren door dat lijstje. Daarop stonden dingen die hij interessant en leuk vond om te doen. Piano spelen, dat ene boek lezen, wandeling maken, die puzzel afmaken en ga zo maar door.

De andere persoon had gemerkt dat hij de neiging kreeg lang in bed te blijven en er zelfs soms overdag weer in te duiken. Dat vond hij geen goede manier van omgaan met zijn eigen lichamelijke en geestelijke gezondheid. Hij besloot wat hij wel wist, namelijk ‘een taakgerichte geest is een gelukkige geest’ weer in praktijk te gaan brengen. Hij definieerde vijf categorieën in zijn dagelijks leven waarop hij gerichte acties wilde gaan ondernemen. Zijn werk, een hobby, zijn toekomst, zijn woning etc. In elk van die categorieën bedacht hij een paar concrete dingen die hij kon doen waar hij helemaal achter stond. Dat gaf hem hernieuwde energie en voor het eerst sinds tijden had hij weer een productieve dag waar hij met voldoening op terug keek.