Psychologische rijkdom zou wel eens een verwaarloosd aspect kunnen zijn van wat mensen kunnen ervaren als ‘een goed leven’. Traditioneel wordt onderscheid gemaakt tussen twee constructen: een gelukkig leven en een betekenisvol leven. De onderzoekers Oishi et al suggereren echter dat er een derde manier is om een goed leven te operationaliseren: een psychologisch rijk leven.

Zelfcompassie, basisbehoeften en uiterlijk. De relatie tussen deze dingen werd onderzocht door Ntoumanis et al. En hun onderzoek geeft twee interessante aanknopingspunten om adolescenten te beschermen en te helpen meer tevreden te zijn met hun eigen lichaam.

Het verloop van basisbehoeften-vervulling onder eerstejaars studenten aan een universiteit is onderzocht door Gillet et al. De onderzoekers vroegen zich af hoe de vervulling van de psychologische basisbehoeften van studenten in de loop van hun eerste jaar op de universiteit verloopt. En of dit verloop samenhangt met hun studieresultaten.

Psychologische veiligheid wordt door Edmondson beschreven als een klimaat waarin mensen zich comfortabel voelen om zichzelf te uiten en zichzelf te zijn. In haar boek The fearless organization gaat zij in op de kracht van psychologische veiligheid, psychologische veiligheid op het werk en het creëren van een psychologisch veilige organisatie.

Is psychologische veiligheid en zekerheid een basisbehoefte van mensen? Nee, zegt de zelfdeterminatietheorie. Hoe zit dat?

Klik hier om meer te lezen

Rationales in termen van eigen belang. In David Yeager’s net verschenen boek 10-25 beschrijft hij hoe volwassen vaak als marketeers proberen om adolescenten te motiveren om te leren. Een leerling moet een wiskunde-opgave maken en docenten proberen de opgave leuker te maken door hem te linken aan een persoonlijke interesse. Als een leerling houdt van voetbal, dan wordt de wiskunde-opgave bijvoorbeeld toegespitst op de snelheid waarmee een bal op de goal keeper afkomt. Maar Yeager stelt: relevantie is niet besmettelijk. Voetballen is leuk, een wiskunde-opgave maken over voetbal is alleen leuk als je wiskunde leuk vindt.

Vaders die sensitief stoeien. Spelletjes waarbij vaders en kinderen samen wat ruwer spelen en stoeien, blijken goed te zijn voor kinderen. Het gaat dan bijvoorbeeld om kietelen, het kind optillen of dingen naar het kind gooien. Dat stoeien helpt de kinderen om minder gedragsproblemen te hebben, beter met andere kinderen om te gaan en sterker te worden in hun sociaal-emotionele ontwikkeling.

Autonomieondersteunende vaders. Kinderen hebben, net als iedereen, behoefte aan autonomie. Dat wil zeggen dat ze willen ervaren dat hun gedrag voortkomt vanuit henzelf, dat hun gedrag vrijwillig is en dat ze zelf voor hun gedrag hebben gekozen. Moeders die de behoefte aan autonomie ondersteunen blijken hun kinderen een dienst te bewijzen. De autonomieondersteuning van moeders is namelijk een voorspeller van executieve functies van het kind en de schoolrijpheid van het kind. De onderzoekers Meuwissen et al (2018) keken naar de rol die vaders kunnen spelen.

Innovatief werkgedrag en autonomie. Papachristopoulos et al (2024) deden correlationeel onderzoek naar de rol van een causaliteitsoriëntatie en innovatief werkgedrag. Dit onderzoek kan het denken over hoe organisaties innovatief werkgedrag kunnen stimuleren voeden. Want als innovatie belangrijk is voor de organisatie, wat kunnen beleidsmakers dan het beste doen om innovatief werkgedrag te bewerkstelligen? Een systeem van bonussen en beoordelingen optuigen waarin innovatief werkgedrag wordt beloond? Of is er een eenvoudiger manier om innovatief werkgedrag mogelijk te maken?

Een symbiose van AT en SDT? Leroy pleit in dit artikel voor een symbiose tussen AT en SDT. Hij pleit ervoor om te denken in termen van paradoxale waarden in plaats van in termen van tegenovergestelde aannames en waarden. Ik vraag me af of deze invalshoek ons dichterbij wat waar is gaat helpen of dat we juist in drijfzand terecht gaan komen.