Sluit niet aan bij de leerstijl van de student!
Er bestaat een claim dat mensen verschillende leerstijlen hebben oftwel dat individuen verschillende voorkeuren hebben hoe zij informatie verwerken. Dat mensen verschillende behoeften hebben aan feedback en instructie is zeker waar. Dat er zoiets bestaat als verschillende leerstijlen is alleen waar in de zin dat mensen zelf denken dat ze een voorkeursstijl hebben. Dat geven mensen aan als ze erom gevraagd wordt, bijvoorbeeld als ze lijstjes moeten invullen waarin hun leerstijl wordt gemeten. Vragenlijstjes die zijn ontwikkeld door organisaties die commercieel belang hebben bij de afname van hun product. Vragenlijstjes die niet wetenschappelijk zijn en aan alle kanten rammelen.
Los van de voorkeuren die mensen denken dat ze hebben, is er geen wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van leerstijlen. En er is geen relatie tussen de leerstijl die mensen zeggen te hebben en hoe ze leren. Dit blijkt uit een meta analyse van Hattie en Timperley in 2012, waarvan de resultaten zijn gepubliceerd in het boek Visible Learning and the science of how we learn.
Het idee dat er leerstijlen bestaan is gebaseerd op de foute assumptie dat als mensen verschillend ontwikkelde vaardigheden hebben, de sterk ontwikkelde vaardigheden op het ene vlak corresponderen met zwak ontwikkelde vaardigheden op het andere vlak. Als iemand zich sterk ontwikkeld heeft in het snel lezen van woorden hoeft dat niet te zeggen dat die persoon automatisch dus minder sterk ontwikkeld is in het begrijpen van grafieken en plaatjes en al helemaal niet dat zijn voorkeursleerstijl dus lezen zou zijn.
Naast dat er geen bewijs is voor het bestaan van verschillende leerstijlen, is er ook geen bewijs voor het bestaan van een match of mismatch tussen de leerstijl van de student en de onderwijsstijl van de docent. Het is dus niet raadzaam om als docent te proberen je studenten in te delen in leerstijltypes en daar te proberen je onderwijsstijl op af te stemmen.
Kortom:
1. verschillende studenten leren inderdaad verschillend, en dat is afhankelijk van het kennisniveau dat ze al hebben. Stem dus als docent je feedback en instructie af op waar de individuele student op een bepaald moment behoefte aan heeft en niet op een vermeende leerstijl van die student.
2. er bestaat niet zoiets als een mismatch tussen onderwijsstijl en leerstijl. Er bestaan wel effectieve leer strategieën die voor iedereen gelden.
3. kijk goed naar de individuele student met wie je werkt en bedenk daarbij dat de manier waarop je die student onderwijs geeft sterk afhankelijk is van het bestaande kennisniveau van die student.
4. laat studenten geen tests invullen die zegt wat hun leerstijl is en vraag studenten ook niet wat hun leerstijl is, want studenten zullen een antwoord geven op je vraag zonder dat dat antwoord enig verband houdt met hoe ze uiteindelijk leren. Don’t ask, can’t tell.
Meer lezen? nadenken over leerstijlen
6 Reacties
Interessante stellingname. In het artikel staat veel wat er niet is, en weinig hoe leervermogen effectief te stimuleren en te vergroten. Komt er ook een vervolg en nadere toelichting? Bronnen?
Eens met je reactie Frank, ik mis ook hoe wel te dealen met individuen. Ook als het gaat om praktische vaardigheden leren aan mensen die geneigd zijn om te blijven “hangen” in de theoretische achtergrond.
Interessant… Ik heb hier toch echt een dissertatie “Leerstijlen en sturen van leerprocessen in het hoger onderwijs” staan van Jan Vermunt, wel degelijk wetenschappelijk bewezen dus. Ik heb eerder de indruk dat de stellingname op deze blog een wat minder wetenschappelijk en wat meer gevoelsmatig karakter heeft. Terecht overigens om studenten niet in hokjes te willen plaatsen, maar op grond van dit argument lijkt me dat wat kort door de bocht.
Leuk artikel! In mijn trainingen – waarin ik met een groep deelnemers werk – probeer ik altijd allerlei (mogelijke) voorkeuren van leren te verwerken. Denken (bijv. door te reageren op stellingen of te associëren op beeld – beelddenkers) en doen (bijv. simulatie en spel). En ik merk dat een gevarieerd aanbod sowieso stimuleert bij leren. Ik denk dat het dus wel belangrijk is dat er (al dan niet) wetenschappelijk onderzoek gedaan is en wordt naar stijl van leren, maar dat dit niet wil zeggen dat een andere stijl niet aangesproken zou kunnen worden. Juist door dit wel te doen kan een andere of liever ‘nevenstijl’ ontwikkeld worden. Daarnaast is ook de context waarin geleerd wordt belangrijk. Is er ruimte en rust om te leren. Welke contextfactoren zijn helpend? Goed om in kaart te brengen welke randvoorwaarden (en dit kan per groep verschillend zijn) nodig zijn om het rendement van het leren te vergroten.
De wetenschappelijke basis van dit stuk is de meta analyse van Hattie en Timperly uit 2012, gepubliceerd in onder andere het boek Visible learning and the science of how we learn
Meer lezen over kritisch nadenken over leerstijlen