Ik lig in de knoop met mijn gevoel. Ik voel me boos, maar zo mag ik me niet voelen. Ik voel me down maar zo wil ik me niet voelen. Ik zou graag kiezen voor die nieuwe baan maar dan voel ik me schuldig naar mijn huidige collega’s toe…..
Regelmatig presenteren mensen hun innerlijke gevechten als een gevecht tussen hun gevoel en hun ratio. Maar er is geen gevecht tussen onze ratio en ons gevoel. We hoeven niet te vechten tegen ons gevoel of ons gevoel te veroordelen. Het gevecht dat we soms moeten voeren speelt zich af tussen ons automatische, reflexmatige gedrag en de bewuste regulatie van ons gedrag.
Om je gedrag te kunnen reguleren kun je je gevoelens wel goed benutten. Hoe? Gevoelens zijn informanten van ons gedrag. Door ons op een bepaalde manier te voelen, worden we ons bewust van ons gedrag en kunnen we kiezen hoe we ons verder willen gedragen. Het gaat er dus niet om je gevoel te volgen, maar om je gevoel te zien als signaal van hoe je je aan het gedragen bent. De gevoelens die optreden als we ons op een bepaalde manier gedragen spelen ook weer een belangrijke rol in ons vervolggedrag.
Gevoelens zijn essentieel om ons vervolggedrag te kunnen bepalen, ze geven ons feedback over ons gedrag en met die feedback kunnen wij bewust beslissen wat ons vervolggedrag gaat worden. Door ons bewust te zijn van wat we voelen, kunnen we ons gedrag reguleren. Wil je je liever anders voelen? Gedraag je dan anders. Dan volgt je gevoel vanzelf.
Net zoals we anderen leren kennen door hun gedrag te observeren, kunnen we onze eigen gevoelens, gedachten en wensen leren kennen door ons gedrag te observeren. Het enige verschil is dat we onze eigen glimlach ervaren als geluk, terwijl als we een ander zien glimlachen we concluderen dat die ander gelukkig is.
Wil je jezelf leren kennen? Observeer dan hoe je je gedraagt en hoe je je voelt als je je zo gedraagt.