Uitingen die progressie stimuleren

Uitingen die progressie stimuleren. Deze post gaat over uitingen die tot stagnatie leiden. In tegenstelling tot die stagnerende uitingen zijn er uitingen die progressie stimuleren. Dat zijn uitingen waardoor mensen zo beïnvloed worden dat ze hun situatie als lichter, beter, oplosbaarder, tijdelijker, positiever en als meer binnen hun invloedsfeer gaan zien.

Uitingen die progressie stimuleren

De progressiegerichte aanpak biedt talloze zinnen, formuleringen, invalshoeken waarmee je in je specifieke situatie progressie kunt gaan zien en creëren. Die interventies zijn situatiespecifiek. In een stuurgesprek benut je bijvoorbeeld progressiegerichte stuurinterventies, in een coachingsgesprek benut je progressiegerichte help-interventies. Hier zijn een paar voorbeelden van progressiegerichte uitingen die in veel alledaagse situaties benut kunnen worden:

• Suggereren dat er iets lastig is in de situatie, maar dat het veranderbaar is: Bijvoorbeeld: “Dat is een lastig parket waarin je momenteel zit…” Hiermee wordt erkend dat de situatie moeilijk is, maar er wordt ook ruimte gelaten voor verandering en verbetering.
• Suggereren dat een gewenste situatie diepgeworteld is: Zoals in: “In de kern willen jullie allebei dat het goed gaat met jullie kind.” Deze uiting benadrukt gedeelde, positieve intenties die de basis vormen voor verdere stappen.
• Suggereren dat een probleem oplosbaar is: Bijvoorbeeld: “Laten we eens kijken wat we eraan kunnen doen…” Dit geeft aan dat er mogelijkheden zijn om het probleem aan te pakken, wat hoop en initiatief bevordert.
• Suggereren dat een probleem normaal is: Een uiting zoals: “Iedereen zou het lastig vinden om effectief te reageren in die omstandigheden” normaliseert de ervaring en vermindert gevoelens van isolatie of falen.
• Suggereren dat verbetering mogelijk is: Bijvoorbeeld: “Het is ons nog niet gelukt, maar we hebben wel eens voor hetere vuren gestaan.” Dit erkent de uitdaging, maar herinnert ook aan eerdere successen, wat motivatie kan geven.
• Suggereren dat het beter gaat worden: Een voorbeeld hiervan is: “Waaraan zouden we merken dat het de goede kant op gaat?” Dit richt zich op de toekomst en moedigt aan om positieve signalen te herkennen.
• Suggereren dat iemand goede intenties heeft: Zoals in: “Hij had vast goede bedoelingen toen hij…” Hiermee wordt een positieve intentie verondersteld, wat de kans op een constructieve reactie vergroot.
• Suggereren dat het probleem specifiek is: Bijvoorbeeld: “Gisteren ben je je afspraak met me niet nagekomen…” Dit maakt het probleem concreet en beperkt het tot een specifieke gebeurtenis, wat helpt om de situatie beheersbaar te houden.
• Suggereren dat er succesfactoren aanwijsbaar zijn: Zoals in: “De keren dat onze vergadering goed verliep was er altijd een duidelijke agenda en tijdsbewaking.” Dit benadrukt wat in het verleden werkte en kan helpen om successen te herhalen.
• Suggereren dat er dingen goed gaan met iemand: Bijvoorbeeld: “Ben je met leuke dingen bezig? Wat gaat er naar je zin? Volgens mij ben je goed bezig!” Deze uitingen focussen op wat er goed gaat en nodigen de ander uit om dat deel van zijn werkelijkheid te (gaan) zien.

Alledaagse gesprekjes en gedachten

In onze alledaagse gesprekjes creëren we samen een manier van kijken naar onze werkelijkheid. In onze voortdurende innerlijke spraak creëren we ook een manier van denken over onze werkelijkheid. De interpretatie van de werkelijkheid beinvloedt de keuzes die we vervolgens maken, en andersom. Dat we met onze interpretaties onze werkelijkheid mede vormgeven wil niet zeggen dat we in de progressiegerichte aanpak ervoor pleiten om uitsluitend te focussen op die interpretaties van de werkelijkheid. In plaats daarvan gaat het in de progressiegerichte benadering om progressie boeken in de context. Vaak zal progressie boeken een combinatie zijn van anders kijken naar de situatie, verbetering aanbrengen in de situatie of de situatie achter ons laten en een betere context zoeken.