Laatst schreef ik iets over probleeminductie omdat iemand me de vraag had gesteld “Hoe verweer je je tegen probleeminductie?”
Een progressiegerichte reactie op de probleeminductie “Wat zie je er moe uit…gaat het wel goed met je?” is bijvoorbeeld “Dat is attent van je…maak je geen zorgen, het gaat prima… ik zat na te denken over de vraag hoe we als team project x tot een goed einde kunnen brengen…wat zijn jouw gedachten daarover?”.
In deze post stond het voorbeeld van Rolf, die van zijn leidinggevende een mail had gekregen: “Rolf, ik zie je bijna niet omdat we het allebei zo druk hebben, maar toen ik je vorige week over de gang zag lopen voelde ik opeens dat jij heel erg gestrest bent. Je nieuwe functie vraagt veel van je en ik wil niet dat je uit gaat vallen, dus ik wil graag dat je een afspraak maakt met Krijn (de huiscoach). Ik wil niet dat je ongelukkig bent”
Hier is een voorbeeld van een progressiegerichte reactie:
“Beste leidinggevende,
Bedankt voor je goede zorgen om mijn welbevinden. Het is prettig te horen dat het belangrijk voor je is dat ik gelukkig ben en inzetbaar blijf. Dat is ook mijn doel. Mijn nieuwe functie vraagt inderdaad veel en je zegt dat je voelt dat ik gestrest ben. Dat maakt me nieuwsgierig om er eens verder met je over te praten. Ik ervaar mijn werk momenteel namelijk juist als heel interessant en ik geniet ervan, met alle drukte van dien. Je hoeft je geen zorgen te maken over mijn inzetbaarheid. Als je mij gefocust ziet rondlopen is dat geen stress, maar zorgvuldige aandacht om te zorgen dat we bereiken wat we willen bereiken. Bedankt voor het aanbod om een afspraak te kunnen maken met Krijn, mocht ik daaraan behoefte krijgen dan zal ik het zeker in gedachte houden. Heb je binnenkort een keertje gelegenheid met mij te overleggen over welke progressie we al aan het boeken zijn en wat belangrijk is voor mij om me verder op te richten de komende tijd?”