Onbegrensde progressie is het thema van twee boeken die ik recent las. Het ene boek is van Jo Boaler en het andere van Lois Letchford. Jo Boaler is professor of education aan Stanford University. Lois Letchford is gespecialiseerd in lesgeven aan kinderen die moeite hebben met lezen en schrijven.
Klik hier om meer te lezen
Zelfregulerend leren: een meta-analyse. Jansen et al (2019) voerden een meta-analyse uit naar SLR-interventies (self regulated learning-interventions). Dat zijn interventies die erop gericht zijn de zelfregulerende leerstrategieën van leerlingen te verbeteren. Bijvoorbeeld door ze te helpen om te reflecteren op de manier waarop ze aan het leren zijn, of door ze effectieve leerstrategieën aan te reiken of door ze te vragen hardop te denken tijdens het leren.
Klik hier om meer te lezen
De Leer Mindset, of the learning mindset, dat is de term die langzamerhand de parapluterm is geworden van onderzoekers zoals Carol Dweck, David Yeager en David Paunesku.
Klik hier om meer te lezenIn ‘Contemporary theories of learning’ beschrijft Illeris een leertheorie. Hij definieert leren als volgt: leren is elk proces dat in levende organismen leidt tot permanente verandering van capaciteiten, waarbij dat proces niet uitsluitend afhangt van biologische rijping (Illeris, 2007).
Klik hier om meer te lezenIn deze post gaat het over de leertechniek: oefentoetsen. Het overzichtsartikel ten aanzien van de effectiviteit van leertechnieken, getiteld ‘Improving Student Achievement’ geeft informatie over:
In dit stukje vat ik de bevindingen samen ten aanzien van oefentoetsen.
In het boek Autonomous learning in the workplace staat een hoofdstuk van Williams en Ehrlinger met als titel ‘Failing to learn from feedback’. De auteurs beschrijven drie categorieën veelvoorkomende barrières bij het leren van feedback. Deze zijn:Klik hier om meer te lezen
Een bekend leermodel loopt door vier stadia.
Het eerste stadium is een onbewust onbekwaam niveau. Dit is het niveau waarop je niet weet dat je iets niet weet en kunt. Dit is het niveau waarop mensen zichzelf snel kunnen overschatten, omdat ze geen overzicht hebben over het domein en dus niet weten wat er allemaal te weten en kunnen valt. Zie ook hier voor het Dunning-Kruger-effect.
Het tweede stadium is het bewust onbekwame niveau. Op dit niveau heb je progressie geboekt ten opzichte van het onbewust onbekwame niveau, want nu heb je meer zicht op alles wat er te weten en kunnen valt en realiseer je je dus ook wat je zelf nog niet weet en kunt. Op dit niveau is positieve feedback heel belangrijk om de bereidheid te hebben om door te gaan met leren. Zie ook hier voor de betekenis van feedback, een motivationeel perspectief.
Het derde stadium is het bewust bekwame stadium. We zijn nu in staat om iets goed te doen en we hebben ook de kennis ter beschikking. Het vergt concentratie en inspanning om de vaardigheid en kennis correct toe te passen. In dit stadium staan we meer open voor feedback ten aanzien van wat we nog fout doen en als we de vaardigheid echt belangrijk en interessant vinden gaan we plezier beleven aan deliberate practice.
Het vierde stadium is het onbewust bekwame stadium, waar we de vaardigheid en de kennis ons zo eigen hebben gemaakt dat we er niet meer bij na hoeven te denken. We hebben de vaardigheid geautomatiseerd en kunnen moeiteloos onze vaardigheid uitvoeren en kennis benutten wanneer het van pas komt. Dit is ook het niveau waarop we niet automatisch beter worden, omdat we niet meer bewust aan het leren zijn. Willen we op dit niveau blijven of willen we ons verder beteren, dan moeten we weer bewust in onze leerzone stappen en gaan oefenen wat we nog moeilijk vinden.
Er is nog een vijfde stadium en dat is het stadium van reflectieve bekwaamheid. In dit stadium zijn we niet alleen in staat om de vaardigheid moeiteloos en zonder er bewust bij na te hoeven denken uit te voeren, maar kunnen we ook onder woorden brengen hoe we die vaardigheid hebben geleerd, hoe de deelaspecten met elkaar samenhangen, hoe we de vaardigheid kunnen leren aan iemand anders en hoe effectief we zijn in het onderwijzen van anderen in het verwerven van de vaardigheid. Dit is het niveau dat trainers en docenten moeten bereiken willen ze effectief kunnen reageren op hun studenten en leerlingen.
Het verwerven van kennis over een onderwerp verwerven mensen door ervaring op te doen en uitleg te krijgen. Effectieve kennis heeft twee componenten: ‘als’ en ‘dan’.
Progressiegerichte taal is subtiel, omdat we ons realiseren dat subtiel verschillende woorden een groot effect kunnen hebben op je gesprekspartner en dus op hoe de dingen na het gesprek verder gaan. Een voorbeeld hiervan zijn de woorden ‘Ik wil’ en “Jij moet” en “Jij zult”. Wat denk je dat het effect is van dergelijke woorden op kinderen?Klik hier om meer te lezen
In de jaren 90 identificeerde een Italiaanse neurowetenschapper cellen in het brein van aapjes die een bijzondere activiteit vertoonden.