Deze week verzorgde ik een sessie over progressiegerichte teamcoaching voor een groep teamcoaches. We starten de sessie met een oefening waarin we focusten op succeservaringen. Wat werkte er goed in die ervaringen? Wat deden de teamcoaches dan?

Deze gedragingen kwamen naar voren:

  • een oprechte onderzoekende houding: niet de expert zijn die komt vertellen hoe het team naar hun situatie moet kijken, maar een vriendelijke onderzoekende en belangstellende gelijkwaardige persoon die de situatie van het team wil begrijpen
  • de ander in de expertrol zetten: vragen naar de expertise en de ervaringen van het team, willen leren van wat zij weten van hun eigen context
  • een duidelijk doel hebben, ofwel door het doel uit te leggen (in geval van sturen) ofwel door het doel van het team te exploreren  (in geval van helpen)
  • een duidelijke structuur aanreiken: focus houden op het doel van de interactie, de lijn vasthouden, de procedures duidelijk maken en handhaven (bijvoorbeeld over geheimhouding)
  • authentiek zijn in je enthousiasme
  • vragen om feedback of je op de goede weg bent met het team
  • jouw tempo aanpassen aan het tempo van het team, niet drukken, niet overtuigen, niet sneller gaan dan de teamleden
  • bij laag expertiseniveau van de teamleden: een aantal praktische en duidelijke tools aanreiken waaruit ze hun eigen keuzes kunnen maken om mee aan de slag te gaan
  • bij hoge expertise van de teamleden: helpen verbanden te leggen en samen te bouwen aan wat het team wil bereiken

]