Tjeenk Willink doet in zijn pleidooi ‘Groter denken, kleiner doen’ een oproep om als samenleving te beginnen met kleine dingen te doen om onze democratische rechtsorde te verbeteren. Hij beschrijft zijn zorgen over de stagnatie en de regressie die we de afgelopen jaren hebben ingezet ten aanzien van onze democratische rechtsorde. Hij is tegelijkertijd optimistisch over de mogelijkheid progressie te boeken. Vandaar dit boek. Vier factoren die hij belicht zijn:

  • Het publieke debat: het is momenteel van slechte kwaliteit, als het al gevoerd wordt
  • De ruimte voor burgerinitiatieven: burgers worden eerder ontmoedigd dan aangemoedigd om constructief actief te zijn als burger
  • De functie-uitoefening door professionals: professionals besteden veel te veel tijd aan protocollen en voldoen aan regels ipv aan het bieden van professioneel maatwerk
  • De rechters als ambtsdragers: de kwaliteit van de rechtspraak is, door allerlei initiatieven, projecten en bestuurlijk denken meer en meer uitgehold

In zijn boek noemt Tjeenk Willink onder andere de volgende gebieden waarop ‘kleiner doen’ vorm kan krijgen:

  • Het voeren van debatten tussen burgers onderling
  • Het voeren van debatten in beroepsgroepen en tussen deskundigen
  • Publiekelijke ondersteuning voor onafhankelijke journalistiek
  • Burgerinitiatieven meer ondersteunen en makkelijker maken
  • Als professional (bv politie-agent, dokter, leraar, medewerker UWV) de ruimte nemen om maatwerk te leveren en je te realiseren dat je samen de macht hebt om beleid al dan niet uit te voeren
  • Vorm geven aan republikeins burgerschap
  • Bottom-up verbetering bewerkstelligen in de rechterlijke macht en een tegenwicht geven tegen bestuurlijk denken
  • Als actieve burgers vormgeven aan maatschappelijke democratie

Hoe kun je, als lezer van zijn boek en in je eigen leven, concreet handen en voeten geven aan ‘kleiner doen’? Welke gedachten heb jij daarover? Ik ga binnenkort met een kleine gemêleerde groep mensen brainstormen over die vraag.

]