Kalmte komt over het algemeen na de storm. We uiten ons allemaal wel eens woedend. Dan voelen we ons alsof we worden meegesleept door onze emoties. En ervaren we dat we worden overspoeld door onze woede en verontwaardiging. Is dat, naast onvermijdelijk, ook juist goed?

Goed vervolg

Soms volgt er op een dergelijk heetgebakerd moment namelijk iets goeds. En dan komen we constructief in gesprek met de ander en ontstaat weer verbondenheid. We kunnen dan denken dat onze uitbarsting nodig en goed was.

De storm was nodig

Nodig was om vooruit te kunnen komen. Alsof de storm nodig was om ons daarna weer kalm te kunnen voelen. Maar op die logica valt nog wel wat af te dingen.

Emoties reguleren

Want mensen die hun emoties weten te reguleren hebben betere relaties dan mensen die zich laten meeslepen door hun emoties, zoals ik hier beschrijf.

Besmettelijkheid van emoties

En mensen die zich boos uiten voelen zich bozer worden, zoals ik hier en hier beschrijf. En mensen die boosheid naar zich toekrijgen hebben de neiging met boosheid te reageren, zoals hier bijvoorbeeld wordt uitgelegd.

Ombuigen

En door de boze emotie om te buigen in een positief doel komen mensen op een prettige en constructieve manier vooruit, zoals ook in dit artikel staat.

Kalmte zonder storm

Een storm is niet altijd te vermijden. Maar kalmte kan ook zonder een storm. En stormen zijn niet noodzakelijk om weer te kunnen kalmeren.

]