Progressiegerichte interventies vervullen psychologische basisbehoeften. Ieder mens blijkt drie psychologische basisbehoeften te hebben: de behoefte aan competentie, autonomie en verbondenheid. Als deze basisbehoeften worden vervuld, dan gaat dat samen met een hoge kwaliteit van motivatie bij de persoon. In progressiegerichte gespreksvoering worden deze drie psychologische basisbehoeften vervuld. Hoe?

Competentie

De perceptie van competentie wordt onder andere gestimuleerd door te focussen op de reeds bereikte progressie en de te bereiken progressie. Door in te zoomen op wat je gesprekspartner al heeft bereikt, krijgt hij zicht op alles wat er al lukt, goed gaat, werkt. Dat werkt stimulerend, geeft energie, kantelt het perspectief van ‘er zijn vooral problemen’ naar ‘ik ben toch al aardig onderweg en er gaan meer dingen goed dan waarvan ik me bewust was’. door te focussen op de te bereiken progressie en op hoe je gesprekspartner die gewenste progressie kan gaan bereiken, krijgt hij zicht op concrete kleine stappen voorwaarts.

Verbondenheid

De perceptie van verbondenheid wordt onder andere gestimuleerd door a) erkenning te geven voor het perspectief van je gesprekspartner b) te verhelder wat er moet worden bereikt en waartoe dat belangrijk is (bij sturen) c) je gesprekspartner te betrekken bij de besluitvorming waar mogelijk (bij helpen).

Autonomie

De perceptie van autonomie wordt gestimuleerd door a) de gewenste progressie van de ander centraal te stellen (bij helpen) en b) de ander zoveel mogelijk keuzevrijheid te geven ten aanzien van hoe hij de progressie die hij moet bereiken gaat bereiken (bij sturen).

Progressiegerichte interventies

Met de CPW zeven stappen aanpak (bij helpen) en de progressiegerichte stuuraanpak (bij sturen)  vervullen coaches en leidinggevenden de drie psychologische basisbehoeften van hun gesprekspartners. De interventies zijn competentie-ondersteunend, autonomie-ondersteunend en versterken de verbondenheidsperceptie.

Competentie-ondersteuning

Specifieke voorbeelden van vragen die de competentiebehoefte vervullen zijn:

  • welke (kleine) progressie heb je de afgelopen periode bereikt ten aanzien van iets dat belangrijk voor je is?
  • hoe is het je gelukt om die progressie te bereiken?
  • wat levert het al op dat die progressie is geboekt?
  • wanneer is het je al eens eerder gelukt om dergelijke progressie te realiseren? wat werkte er toen goed?
  • welke ideeën heb je over een volgend stapje voorwaarts?

Vervulling van de behoefte aan verbondenheid

Met bijvoorbeeld erkenningsinterventies wordt de behoefte aan verbondenheid vervuld. De interactie is steeds vriendelijk, erkennend en duidelijk. Erkenning wordt ook gegeven doordat in de samenvatting van wat er net is gezegd de kernwoorden van de gesprekspartner worden bewaard. Er wordt niet geoordeeld, maar onderzocht en verhelderd. Zie ook hier.

Autonomie-ondersteuning

De autonomie van de gesprekspartner wordt op microniveau ondersteund door steeds aan te sluiten op diens perspectief en door te schakelen naar een focus op betekenisvolle progressie. Bijvoorbeeld via dit soort vragen:

  • te bereiken progressie: hoe wil je dat de situatie wordt? (helpen) of “de bedoeling is dat doel A wordt bereikt, dat levert op dat B beter gaat” (sturen)
  • participeren in besluitvorming: wat is wat jou betreft belangrijk dat ons team gaat bereiken de komende periode? hoe denk jij dat we dit het beste kunnen aanpakken?

Progressiegerichte interventies vervullen psychologische basisbehoeften

Progressiegerichte interventies vervullen psychologische basisbehoeften en dit zijn slechts een paar voorbeelden van hoe ze dat doen. In dit boek kun je meer lezen.

]