Hoe breng je slecht nieuws? Slecht nieuws is moeilijk voor degene die het nieuws moet vertellen en moeilijk voor degene die het nieuws moet ontvangen. Hoe kun je een slecht nieuwsgesprek toch zo goed mogelijk laten verlopen?

Negatieve gevoelens en negatieve uitingen van anderen zijn voor ons vaak onplezierig. Wanneer een leerling of collega zich negatief uit kunnen we van die negatieve uiting weg willen lopen of er tegen in willen gaan. Natuurlijk kan het effectief zijn om simpelweg je te onttrekken aan de situatie, maar in veel gevallen is er een effectievere manier van reageren.

Je kunt een ander niet veranderen. Vandaag hoorde ik die stelling weer, en ik heb die in de loop der jaren al heel vaak gehoord. Ik denk er anders over. Ik denk dat je iemand anders niet niet veranderen kan. Daarnaast denk ik dat de overtuiging dat je een ander niet kan veranderen risico’s met zich meebrengt.

Deze podcast gaat over de logische consequentie-aanpak, die nuttig is bij herhaald ongewenst gedrag. In de uitzonderlijke omstandigheden waarin progressiegericht sturen niet leidt tot de gewenste progressie, is het belangrijk om logische consequenties te verbinden aan het ongewenste gedrag.

Podcast: Play in new window | Download (Duration: 11:45 — 9.9MB)

Subscribe: Apple Podcasts | Google Podcasts | Spotify | Email | RSS

Hoe kun je de les interessant maken voor de leerlingen? In het pas verschenen boek Supporting student’s motivation van Reeve et al geeft hij een aantal, op onderzoek gebaseerde, tips. Autonomie en interesse zijn nauw met elkaar verbonden. Wanneer leerlingen zich autonoom voelen zijn ze ook meer geïnteresseerd in wat ze doen, en dat effect treedt op ongeacht de initiële interesse die de leerling had voor het onderwerp van de les. Dus wil je dat leerlingen geïnteresseerder kunnen worden in de les, ondersteun ze dan in hun autonomiebehoefte. Wanneer de psychologische basisbehoeften van leerlingen worden vervuld wordt interesse in de activiteit mogelijk. Hoe kun je dit concreet doen?

Ik hoor je zeggen dat…. Die zin wordt door veel mensen gebruikt en de intentie daarbij is vaak goed. Men probeert aan te sluiten bij wat de ander vindt en denkt en voelt. Toch kleven er nadelen aan deze zin.

Oprecht aansluiten, dat is in de meeste gesprekssituaties het eerste wat progressiegerichte professionals doen in reactie op hun gesprekspartner. Het aansluiten heeft de functie om tot samenwerking te komen in het gesprek en werkt omdat het een proces van reciprociteit op gang brengt. Oprecht aansluiten betekent dat je in het gesprek laat merken dat je het perspectief van de ander erkent. Dat kun je doen door samen te vatten wat de ander zei, waarbij je diens kernwoorden bewaard. Of je sluit op procesniveau aan, bijvoorbeeld door korte reacties te geven: ‘Ah, dus dat is de situatie’ of ‘Natuurlijk kan ik je helpen’. Oprecht aansluiten is niet hetzelfde als het eens zijn met de ander, maar het betekent wel: ‘Als ik door jouw ogen naar de situatie kijk dan zou ik zien wat jij ziet, want dan had ik jouw ogen’. Oprecht aansluiten is niet in elke situatie het eerste wat je doet. Wanneer er acuut gevaar dreigt werkt het beter om direct een instructie te geven. Als het gevaar geweken is kun je wel weer als eerste aansluiten bij de reactie van de ander. En als je geen mandaat hebt, werkt het ook beter om het aansluiten over te slaan. Wanneer een rechter zijn oordeel uitspreekt en je om een reactie vraagt is aansluiten niet gepast, en geef je beter direct je reactie. Meer lezen:

mijn perspectief nemen

progressiegericht erkennen en samenvatten

jouw perspectief nemen

precies mijn perspectief

Is hardlopen gezond? Het algemene advies is om 150 minuten per week (gematigd) intensief te bewegen. Maar er zijn ook berichten dat hardlopen kan leiden tot acuut hartfalen. Pedisic et al (2020) voerden een meta-analyse uit naar de vraag of hardlopen geassocieerd is met een lagere kans om te sterven en of ‘meer’ ook ‘beter’ is. Het is de eerste meta-analyse naar de vraag of hardlopen gezond is.

De geen-klootzakkenregel is een bedacht door Robert Sutton en hij beschrijft deze regel in zijn boek The No Asshole Rule.