Laatst hoorde ik iemand tijdens het oefenen van een oplossingsgerichte vaardigheid zeggen ” ik kom er niet echt lekker in door de onderbrekingen”. Is het doel van oefenen om “er lekker in te komen”? Zijn onderbrekingen bij het maken van fouten wel een goed idee?
Bij deliberate training oefenen deelnemers kleine stukjes van de vaardigheid die ze willen leren opnieuw en opnieuw. Fouten worden direct gecorrigeerd en verbeterd, waarna de deelnemer datzelfde stukje nog eens oefent, net zo lang tot het goed is. Het is een manier van oefenen die niet veel mensen kennen of doelbewust kiezen. Bij deliberate training, of intentioneel oefenen, is het doel niet “om er lekker in te komen”. Als iemand lekker wil doorspelen tijdens het oefenen van een muziekstuk of lekker wil doorpraten tijdens het oefenen van een coachingsgesprek, dan is intentioneel oefenen niet de aangewezen aanpak. Er lekker inkomen kan wel plaatsvinden, als het goed loopt, maar de voortdurende onderbrekingen als er een fout wordt gemaakt hebben tot doel om te verbeteren.
Als je “er lekker in bent”  doe je waarschijnlijk dingen op je automatische piloot en weinig bewust. Als dat wat je doet fout is, slijt je de fout alleen maar dieper in. Als een deelnemer blokkeert en niet meer weet hoe die verder kan gaan, dan zijn de hersenen alert. Een prachtig moment om het goede aangereikt te krijgen en ermee te oefenen. Alerte hersenen die iets goeds oefenen worden slimmer in de betreffende vaardigheid.
Zie ook deze twee filmpjes: intentioneel oefenen en hoe ons brein leert