femkeFemke van Roozendaal stuurde me deze mooie mail:
Progressiegericht communiceren, dat kun je overal oefenen. Vooral ook door te luisteren. Ik hoorde een prachtig gesprek tussen twee kleine jongens. Dat wilde ik je niet onthouden.
Mijn zoontje uit groep 4 had afgesproken met een jongetje uit groep 3. Met ons drieën fietsten we naar huis.
Zoontje: “Zo joh, jij kunt echt al hard fietsen!”.
Vriendje, glimmend van trots: “Ja hè?!”.
Zoontje: “Ja! Wil je weten hoe je nóg harder kunt fietsen?”.
Vriendje: “Ja!”.
Zoontje: “Als jij rent, dan doe jij $%#$%#@%$&*^ met je benen” (hier kwam een uitleg die je alleen kunt begrijpen en onthouden als je 6 of 7 bent).
Vriendje, begreep het helemaal: “Ja…”.
Zoontje: “Als je datzelfde nou ook doet als je fietst, dan ga je nog harder”.
Vriendje vond het een goede tip en racete er op zijn kleine fietsje vandoor :-).
Ik herkende er een paar progressiegerichte interventies in. Zoals ‘mandaat vragen voordat je een tip geeft’, analyse van succesvolle dingen uit andere situaties en natuurlijk prachtige procesgerichte feedback :-).
Mooi.